~๐ วัสสานรัก ๐ ~

~~กลบทบุษบงแย้มผกา~~
~๐ วัสสานรัก ๐ ~
๏ให้ลมพัด..ลัดฟ้า..เวหาห้อง
ให้ลมป้อง..สายธาร..ม่านน้ำฝน
ให้พิรุณ..หลั่งหล้า..นภาดล
ให้สายชล..ปลุกโหม..ชโลมจินต์

ให้วัสสาน..ฤดู..ผู้สรรสร้าง
ให้เมฆหลอม..รูปร่าง..พาผกผิน
ให้รวมเป็น..เม็ดฝน..ไหลหล่นริน
ให้เกษม..ชีวิน..แลรับพร

ให้บุหงา..งามเหนือ เจือกลีบสี
ให้มาลี..ผลิบาน..สานเกษร
ให้ผกา..เกี้ยวคู่..หมู่ภมร
ให้บังอร..ภิรมย์..สุขสมแดน

ให้ความรัก..ดั่งฝน..ระคนอยู่
ให้พธู..หลับลง..ใต้วงแขน
ให้จงรัก..มิพลาด..หรือขาดแคลน
ให้อ้อมกอดทดแทน..นิทรานอน

ให้แสงรุ้ง..กินน้ำ..นิยามคลื่อน
ให้แสงเดือน..ระยับ..จับสิงขร
ให้มัจฉา..พาชม..ชโลทร
ให้พิมพ์อร..อิ่มเอม..เปรมยุดา ๚๛

ณัฐสุรางค์
๑๖ กันยายน ๒๕๕๘
เปรมยุดา = ผู้ประกอบด้วยความรัก
กลบทบุษบงแย้มผกา
ให้ใช้คำต้นวรรค ๑ คำ เป็นคำบังคับใช้นำหน้าทุกวรรค ไปเรื่อย ๆ จนจบสำนวนกลอนนั้น ๆ
อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฎที่มาเฉพาะในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~๐ วัสสานรัก ๐ ~ (อ่าน 5081 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้