พ่อเราเก่งนะเนี้ย..
......
ไอ้เปี๊ยก!..เจียกเวลา..เปิดฝาหม้อ
มัวแต่ป้อเป่ากบ..ขยบก้น
แม่ใกล้กลับรีบเลย..เดี๋ยวข้าวล้น
ทำไม่สนใจมอง..ต้องไม้เรียว
..
แม่ใช้พ่อก่อฟืน..ยืนจู้จี้
ซาวดีดีข้าวใหม่หลายหลายเที่ยว
ตะโกนด่าดังลั่น..มุ้งสั่นเชียว
ส่งเสียงเจี้ยวจ๊าวปลุกพ่อลุกลน
..
นอนไขว่ห้างข้างแคร่..แหมหลับปุ๋ย
กลิ่นฉุยฉุยข้าวไหม้..ทำไม่สน
ผมผ่อนไม้ไปอื่น..ยื่นมือคน
กลัวข้าวล้น..วนพายซ้ายขวายาว
..
จับไม้ขัดฝาหม้อ..รอเช็ดน้ำ
เทซ้ำซ้ำ..สยาย..ส่ายเมล็ดข้าว
ยกขึ้นดง..ตรงเอียง..เบี่ยงครั้งคราว
มือร้อนผ่าว..ผ้าพันดันฝาพิง
..
ส่วนพ่อเราตาหลับ..ขยับจ้อง
แอบเมียงมองสองหน..จนเราผิง
เอียงซ้ายครั้งขวาครั้ง..จับตั้งอิง
ไฟดับนิ่ง..นั่งป้อรอเวลา
..
หากคิดไปให้ดี..ดั่งชี้สอน
เพิ่งตื่นนอนตอนสาย..ทำส่ายหน้า
กูง่วงมากอยากหลับ..แม่กลับมา
สะกิดขา..ข้าด้วยไม่งั้นโดน
..
สงสัยจะฝึกเราหุงข้าว แน่เลย
