แม่จันทร์ทิพย์..
....
พลางเข้าห้องจัดแจงผัดแป้งร่ำ
ยืนหน้าง้ำเง้างอดลอดหน้าต่าง
มองหาซิ่นสีแสดสดสำอางค์
เอ๊ะ!.สไบลายขวางวางที่ใด
...
สวมสายสร้อยห้อยคอป้อล๊อกเก๊ต
ล้วนฝังเพชรเม็ดงามยามยิ่งใหญ่
หยิบสีผึ้งคลึงปากลากมาไป
ขาดเข็มขัดเส้นไหนไหนไม่เข้าที
...
จับเอาทองเส้นนั้นพันเอวรอบ
กลับไม่ชอบหยิบเงิน..เมินหน้าหนี
นาคเส้นใหม่สวยสมคมคายดี
ยืนลุกลี้ลุกลนค้นรื้อมา
..
สยายผมยาวย้วยเกล้ามวยยก
ปลายกระดกปรกหลังฝั่งด้านขวา
มะลิขาวราวเพชรเม็ดจินดา
ล้อมเกศาปลายวนรัดชนกัน
...
ค่อยค่อยเยื้องอย่างหงษ์ลงซ้นนิด
เติมจริตเล็กน้อย ค่อยค่อยหัน
คนทั่ววัดคงมองตาเป็นมัน
อยากให้พี่เห็นฉันก่อนผู้ใด
...
นัดผู้บ่าวข้างบ้านเที่ยวงานวัด
แสนอึดอัดทองหยองผ่องสดใส
อวดร่ำรวยเกินหน้าค่าตาใคร
เดี๋ยวอีไอ้บริวารพาลนินทา
....
ถอดดีกว่า