สถานะการณ์ ที่ผ่านมา
...
ส่งสาส์นมาขานขับสิ่งคับอก
ปีห้าหก..ตกรถสายสี่สิบ
ก้าวไม่พ้นบันได..มันไปลิบ
เปิดตู้หยิบ..สโลนบาล์มช้ำระทม
..
ปีห้าเจ็ด..เด็ดมาก..ขโมยย่อง
ล้วงกระป๋องสตางค์เราร้องข่ม
พอจับได้ทำชักจะเป็นลม
หยิบยาดม..อุดจมูกเลยรอดตาย
..
พอฟื้นมา..ทำท่าเหมือนหิวข้าว
ทอดไข่ดาวให้ใบ..อ้าว..ใส่หาย
มาหาญาติในซอย..เเต่เขาย้าย
บ้านอยู่ตั้งเชียงราย..ทำไงดี
..
ควักแบงค์ร้อยสองใบ..ให้ค่ารถ
หากลุงปด..อย่าเผลอผ่านที่นี่
หากวันไหนหนูเห็น..ลุงอีกที
จะทวงสองร้อยนี้..คืนกลับมา
..
กลางปีเจอะอีกหน..คนเดียวแน่
ยืนชะแง้..ชะเง้ออยากเจอหน้า
ลืมขอบคุณที่ให้ข้าวให้ปลา
อยู่ซอยหน้า..อีหนูแวะมาทัก
..
นั่งคอยญาติ..หน้าห้องตั้งแต่เช้า
นั่งรถทัวร์จนปวดเข่า..ของก็หนัก
พอถึงห้องโทรบอก..อีกสักพัก
ยืมห้าสิบสิหลานรัก..ญาติมา..คืน
..
เมื่อวันเสาร์บ่ายกว่า...สวมขาสั้น
พอเห็นเรายิงฟัน..ยิ้มหน้าชื่น
ลุงลุงมาทำไม..ไป..อย่ายืน
จะกวาดร้านจะถูพื้น..เกะกะตา
..
ลุงเอาตังค์มาใช้หนี้ที่ยืมไป วันนั้น
50 บาทไง...เฮ้อ..ปีนี้คงโชคดี แน่เรา
