...๏ เมื่อเด็กนั้นฉันอาบน้ำประจำบ่อ
ตักขึ้นพอชำระกายให้สดใส
ยามน้ำนองล่องเล่นชื่นเย็นใจ
จนเติบใหญ่เข้าเมืองปะน้ำประปา
...๏ สู้ชีวิตติดงานการรีบเร่ง
อ้อยอิ่งเกรงจะสายโดนนายด่า
เมื่อทำงานของตนเองเร่งไม่ช้า
ยุ่งเหลือหลายคล้ายกับว่าเวลาน้อย
...๏ บางเช้ารีบด่วนจี๋มีนัดหมาย
อาบ ขับถ่าย แปรงฟันพร้อมกันบ่อย
ออกจากห้องฟองสบู่ดูเป็นรอย
รีบมากหน่อยผ้าขนหนูอยู่ลำพัง
...๏ แต่ตอนเที่ยวแดนไกลไปหลุดโลก
ลืมสุขโศกขอวางไว้ข้างหลัง
แช่น้ำอุ่นในอ่างนานเบิกบานจัง
นานนานครั้งปล่อยอารมณ์สมฤดี
...๏ บางคราวหลงไปลงอ่างเหมือนอย่างว่า
อาบน้ำอยู่หนูมาเล่นจ้ำจี้
คำ “อาบน้ำ” เหมือนเก็บงำความนัยมี
อาบแบบนี้ต้องป้องกันหวั่นโศกา
...๏ แต่มิอยากอาบน้ำเศร้าหากคราวหนึ่ง
คงต้องถึงแบบนั้นในวันหน้า
วันที่นอนเหยียดมือไว้ไม่นำพา
ใครใครมาอาบน้ำให้ไม่ยลยิน
