"..คิดให้ดีเถิดหนา..จินตนารัก.."

ไม่รู้จะตายวันหรือตายพรุ่ง
เหม็นคาวคลุ้งกลายดีมากมีถม
เมื่อวานด่าวันอื่นกลับชื่นชม
ความขื่นขมอาจแปรสุขแลมา
.
วันนี้ยิ้มพิมใจทรวงใฝ่ฝัน
ชั่วข้ามวันผันเปลี่ยนมิเพียรหา
หลายคนอาจหักเหโทษเวลา
ทำอัตตาคนเลือนมิเหมือนเดิม
.
แรกนั้นอาจปรารถนาคำว่าเพื่อน
แล้วอาจเลื่อนใกล้ชิดสนิทเสริม
ความไว้เนื้อเชื่อใจหวั่นไหวเติม
แล้วอาจเริ่มห่วงหาเอื้ออาทร
.
หากมิยั้งชั่งใจเลยใฝ่ฝัน
ความผูกพันทางใจยากไถ่ถอน
หากมิยั้งลิขิตนิมิตจร
คำออดอ้อนระเริงย่อมเหลิงตน
.
คิดให้ดีเถิดหนา..จินตนารัก
ครอบครัวมี ตระหนัก กันสักหน
จินตนา เย้าหยอก หลอกกมล
อายผู้คน เห็นตัว ครอบครัวมี
.
มิรู้จะตายไปวันไหนแน่
หันดูแล ครอบครัว อย่ามัวหนี
เมื่อเราตาย คนอยู่ต่างรู้ดี
ช้ำกว่าผี ถูกฝัง ตายทั้งเป็น
.
พิณจันทร์
๒๒ มกราคม ๒๕๕๙

สระเอ็น หนูไปต่อไม่ถูกเลย แหะๆๆ
 

คิดให้ดีเถิดหนา...จินตนารัก
จงตระหนักพาทีสิ่งที่เห็น
คิดให้ดีเถิดนะ สักประเด็น
เมื่อต่างเข็นหัวใจสานใจกัน

จะสื่อสารอย่างไรมิให้หลง
ทุกอย่างคงสนุกและสุขสันต์
มิใช่ว่าต่อคำคล้องจำนรรจ์
รักนิรันดร์นั้นแลมิแค่งาน

แต่บางที่มีคล้องเป็นช่องลับ
มากนานับพบปะใจประสาน
หลายที่ซ่อน ออนไลน์ มิใช่กานท์
อันตระธาน ซ่อนเร้น มิเห็นเลย

ที่แสดงเขียนออกมานอกหน้า
เหมือนกันท่า คนอื่น ดาษดื่นเผย
คำที่รัก หักหาญ อย่าผ่านเกย
โธ่คุณเอ๋ย พี่น้องทั้งผองมี

กลายเป็นจริงยิ่งกว่าคำว่าเพื่อน
เขียนมาเตือนมิใช่เคืองใครหนี
บอกตัวเอง ดอกหนา คำพาที
ดวงฤดี คล้องใจ เขียนใส่จร

ด้วยลุ่มหลง จินตนาคำว่ารัก
มิกล้าหัก ทรวงหมายรักถ่ายถอน
หากใครเป็นบ้างหนอ จึ่งขอวอน
คิดให้ดีเสียก่อน จินตนา

๒๗ มกราคม ๒๕๕๙