กลอนของเธอโลกสวยด้วยคารม
ดั่งได้ชมสวนสวรรค์ที่สรรสร้าง
เป็นโลกสวยด้วยใจเนื้อในนาง
ที่จับวางเผื่อแผ่แก่คนจร

ขอเดินเล่นในสวนชวนดื่มด่ำ
คงสุขล้ำกับสวนชวนพักผ่อน
อยากเอนกายหมายตักสาวพักนอน
เดินในใจนักกลอน..แล้วตอนนี้

กลอนพาไปนะคร้าบ!

ฉันนั้นชอบกรรณิการ์พากลิ่นหอม
ครั้งดมดอมเย็นใจมิได้เหงา
เก็บมาร้อยสร้อยใส่ใจบรรรเทา
ลืมความเศร้าไปบ้างบางเวลา

จะถ่ายรูปไปฝากอยากให้พิศ
รื่นภิรมย์ชมนิดในยามหน้า
จะได้แช่มในทรวงปวงอุรา
แด่พี่ยาที่ภักดิ์รักจริงเอย

สิริวตี

 

เพราะตาถั่วมั่วนิ่มมองไม่เห็น
แล้วทำเป็นงงงันปั้นว่าเผลอ
กระดังงาอะไรใจแสนเพ้อ
คิดดมเธอระวัง.....เดี๋ยวเสียใจ

สิริวตี
 

เดี๋ยวจะหาว่ามิเตือน.....น้าาาาาา