ตราบชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป
...
ใครต่อใครค่อนแคะ..เเยะจังลูก
ตอบไม่ถูกเมื่อถามถึงความเก่า
เลี้ยงยังไงใครเลี้ยงเสียงกระเซ้า
เรื่องมันเศร้า..เล่าไปก็ไม่งาม
..
หลานสิบหกลูกเจ็ดเบ็ดเสร็จนับ
เรียงเป็นตับแต่ก่อนนอนตีสาม
กว่าจะนับลูกครบ..จบสองยาม
ใครใครถามเหนื่อยไหม..ในชีวิต
..
นอนหลังแข็งหลังขดหมดสภาพ
นอนขนาบ..แขนหลังอย่าหวังบิด
ขยับตัวยังไงหัวไหล่ชิด
สภาพจิตยับเยินเกินบรรยาย
..
กำลังกินกำลังนอนทั้งสิ้น
น้ำตาริน..เปียกหมอนนอนเหนื่อยหน่าย
หาเท่าไหร่..ไม่พอ..ท้อใจกาย
ยกมือก่ายหน้าผาก..ปากรำพัน
..
เช่าตึกแถวติดถนนคนเดินผ่าน
เป็นทั้งร้านบ้านนอน..ร้อนสะบั้น
คนรู้จักมักจี่ที่สำคัญ
แสนขยัน!..ชมกันทั่วทั้งตำบล
..
ปัจจุบันแต่งงานกันเกือบหมด
เคยรันทดแค่ไหนในเบื้องต้น
อนาคตคงสบายคลายกังวล
ยิ้มระคนปนสุขทุกวันนี้
..
เย้..โตกันหมดแล้ว..สบายจริงจริง
..
กวีชาวบ้าน
