...ซ่อนซ้ำ...

เก็บซ่อนตนแนบเนาใต้เงามืด
ชีวิตชืดจืดจางมิต่างหนอ
คล้ายหมดสิ้นจินต์เรียงอยู่เพียงพอ
บนบานขอฟ้าดินย้อนจินต์เดิม
.
ก็มิได้ชวนคิดพินิจเห็น
สิ่งที่เป็นมันฟ้องมิต้องเสริม
เพียงแค่ภาพนั้นหนอมิต่อเติม
มิได้เพิ่มสิ่งใดก่อไฟฟาง
.
เก็บซ่อนอำช้ำตนครองหม่นเศร้า
อยู่กับเงาเขาลืมด่ำดื่มหมาง
คอยแต่โทษคนอื่นยื่นระคาง
มองหนทางผิดเขาแต่เราดี
.
ก็มิได้กล่าวหาแต่ว่าเห็น
บางประเด็นเท็จจริงอ้างอิงนี่
เมื่อยังคงยึดมั่นสัญญามี
ถึงคราวที่รักหวานกลับผลาญทรวง
.
เก็บซ่อนใดให้เขาถึงเศร้าจิต
เก็บซ่อนมิดหรือไม่คนในสรวง
เก็บซ่อนความเป็นจริงสิ่งทั้งปวง
ความหลอกลวงย้อนให้ชดใช้กรรม
.
จึ่งเห็นความเลี่ยงหลบมิพบหน้า
นองน้ำตารับหรือคือถลำ
ทุกคนต่างจิตใจให้กระทำ
ความเจ็บช้ำอย่างไรย่อมได้เอง
.
พิณจันทร์
๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๙