~น่านมนตรา~

~น่านมนตรา~

อยู่ท่ามกลางหุบเขาความเศร้าหมอง
ใต้เงาของหมอกสุมปกคลุมหนา
มองรายรอบขอบชิดเหมือนปิดตา
เหงาเหว่ว้าหาใครเหมือนไม่มี

แต่ท่ามกลางหุบเขาที่เศร้าหม่น
มองยอดสนยังเห็นเป็นเเสงสี
เหมือนดั่งมนต์สนผ่านน่านนที
เหมือนวารีต้องสนอาบมนตรา

หากแต่แสงเพียงน้อยคอยกระพริบ
งามระยิบหยิบถ้อยร้อยภาษา
งามน้ำใจใสนักอักษรา
แสงจากฟ้าหาไหนเปรียบไม่ปาน

แสงสีนวลอวลอบกระทบผิว
เป็นแนวลิ่วทิวสนแสงพ้นผ่าน
ฉาบสะท้อนอ้อนสนแต่งชลธาร
หนาวสะท้านผ่านหินเพียงรินคำ

ยินเพียงแผ่วแว่วหวานมานกระซิบ
งามระยิบจิบขานถ้อยหวานฉ่ำ
หากเพียงลิ้มชิมรสสะกดนำ
ลิ้มรสล้ำฉ่ำใจหวั่นไหวทรวง

เหมือนผีเสื้อบินว่อนมาอ้อนจิต
เนรมิตเมืองแมนจากแดนสรวง
เพียงกระซิบหยิบแขร้อยแดดวง
บังเกิดห้วงฝันหวานน่านนที

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~น่านมนตรา~ (อ่าน 12965 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้