ปลูกดอกรักจักเฝ้าได้เศร้าโศก
มิมีโชคคืนกลับสดับผอง
สิ่งอื่นใดใช่เขาหรือเราปอง
ทุกสิ่งต้องปล่อยวางตามทางไป

มิยึดติดสิ่งเห็นที่เป็นรูป
เหมือนดั่งธูปจุด วางนั้นต่างไหม
กาลเวลาเปลี่ยนแปลงหนแห่งใด
ทุกสิ่งให้รับรู้มิอยู่คง

ทุกสิ่งที่ฝันใฝ่อยากได้กอด
บางหลุดลอดมอดไปไม่ประสงค์
อาจมิใช่ของเราเฝ้าอยู่ยง
อย่าลุ่มหลงรูปรสคือกฎธรรม
...
(ขออภัยเขียนไปงงไปออกแนวไหนแล้วน้อฮ่าๆ)