♥ ประกวดกลอนสุภาพประจำเดือนธันวาคม ๒๕๖๐ หัวข้อ"สองหัวใจรัก..และบุพเพสันนิวาส?"

*****ไม่ได้ส่งเข้าประกวดค่ะ*****

อยากจะเขียนกลอนรักวางสักครั้ง
แม้ใจยังสำแดงความแห้งเหี่ยว
เพราะร้างลาความรักมิจักเทียว
แค่เพียงเหลียวย้อนกาลเมื่อผ่านมา

มีเหตุการณ์ผ่านรักประจักษ์แจ้ง
สร้อยสีแสงแต่งแต้มหยาดแย้มหา
แม้นมิใช่รักแรกดูแปลกตา
แต่สัญญาพาแทรกดูแปลกใจ

สองเราต่างวางตนดุจคนซื่อ
สัญญาคือรักจริงมิอิงไหน
แม้เวลาผันผ่านเนิ่นนานไป
สองทรวงในให้มั่นรักมั่นคง

แต่บุพเพสันนิวาสปรารถนา
สองชีวาเปลี่ยนไปทรวงใหลหลง
สองหัวใจยังฝืนรักยืนยง
สัญญาจงเข้าใจรักไม่จาง

แต่บุพเพสันนิวาสก็สาดซัด
มิอาจปัดคงอยู่เป็นคู่สร้าง
มิเคยรักจักให้ได้ร่วมทาง
สองใจรักจักวาง..มิต่างกัน

ฤาบุพเพสันนิวาสพิฆาตรัก
เทียวหาญหักรักแท้ให้แปรผัน
มีหลายคู่อยู่ดีวายชีวัน
แต่มิได้รักมั่นตามสัญญา

พิณจันทร์
๒๘ ธันวาคม ๒๕๖๐

*ขออนุญาตเขียนต่อให้ครึกครื้นสนุกสนานเขียนฉีกแนวค่ะ*

สองหัวใจรักและบุพเพสันนิวาส​ : สิริวตี

รอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนคลาเคลื่อน
เหตุผลคอยย้ำเตือนเข้ากางกั้น
เก็บเปลือกหอย​ หาดทราย​ สายตะวัน
สมุดความความผูกพันเขียนสั้นลง

บันทึกวันแรกรักเข้าเรียงร้อย
กี่ของขวัญที่คอยซื้อมาส่ง
นับจากวันเดือนปีแหวนกี่วง
กี่ค่าคง, พูดนักว่ารักเดียว?

วันเวลาคลาเคลื่อนดาว-เดือนดับ
เคยร่วมนับดาวโปรด,​ ไยโดดเดี่ยว
สองหัวใจเฝ้าผสมเพื่อกลมเกลียว
คล้ายคืนเคียวจากข้าวร้าวเหลือใจ

โอ้บุพเพสันนิวาส, วาสนา​ ?
หรือเพราะพรหมชะตาลิขิตให้​ ?
หรือผลกรรมทำมา, หรือว่าใคร​ ?
ความรู้สึกเคยใกล้, แสนไกลนัก

พลิกกระดาษหน้านี้จุ่มสีหมึก
เขียนบันทึก, ความหวานและหาญหัก
จะหลงเหลือสิ่งใดเพื่อไม่รัก
อาจไร้หลักรักมั่นจึงบั่นทอน

อาจต้องแลกหนึ่งสิ่งทิ้งหนึ่งอย่าง
หาพื้นที่ตรงกลางกันเสียก่อน
บุพเพวาสนาจึงมาจร
แทนที่ความเว้าวอนเมื่อวันลา

สิริวตี

ประกวดกลอนสุภาพ  ประจำเดือน  ธันวาคม  ๒๕๖๐
หัวข้อ  “ สองหัวใจรัก..และบุพเพสันนิวาส ”
ประพันธ์โดย  ไชยเชษฐ์
สำนวน ๑

จุดเริ่มต้นคนทั้งสองการครองรัก
พร้อมประจักษ์พยานกลางงานแต่ง
ซุ้มที่ลอดเค้กที่ตัดจัดแสดง
คือสื่อแห่งพิธีการงานวิวาห์

แหวนวงน้อยสัญลักษณ์สลักจิต
คล้องชีวิตสวมใจให้ห่วงหา
ความทรงจำคำมั่นและสัญญา
จะถนอมรักษาให้ตราตรึง

ด้วยบุพเพสันนิวาสทุกชาติภพ
จึงประสบสมหวังยังส่งถึง
ด้วยผลบุญเคยพะนอก่อคำนึง
วันนี้จึงอิ่มเอมอย่างเปรมปรีด์

ของชำร่วยส่งมอบขอบคุณแขก
สิ่งของแจกแทนใจในสักขี
คู่กันแล้วไม่แคล้วกันมั่นความดี
คำอวยพรมากมีที่ซึ้งใจ

อุปสรรคหนักหน่วงล่วงเลยผ่าน
ทดสอบรักทนทานนานแค่ไหน
ทางข้างหน้าหนักกว่าเดิมเพิ่มเข้าไป
รู้อภัยเมื่อเผลอพลาดอาจขุ่นเคือง

จุดเริ่มต้นคนทั้งสองการครองคู่
ใช่หยุดอยู่เพียงแค่สุขในทุกเรื่อง
อาจหวานอมขมกลืนอื่นเนืองเนือง
รักกระเตื้องหากสองใจไม่หยุดรัก

ไชยเชษฐ์

ประกวดกลอนสุภาพ  ประจำเดือน  ธันวาคม  ๒๕๖๐
หัวข้อ  “ สองหัวใจรัก..และบุพเพสันนิวาส ”
ประพันธ์โดย  ไชยเชษฐ์
สำนวน ๒

โศกนาฏกรรมความรักแห่งปักษ์ใต้
ทราบเรื่องแล้วร่ำไห้อาลัยเศร้า
คนคู่หนึ่งอุทาหรณ์ช่วยสอนเรา
จึงขอหยิบยกเอาเล่าประเด็น

หญิงนางหนึ่งรักมากยากจะเลิก
สู้บุกเบิกแม้กล้ำกลืนทนขื่นเข็ญ
ชายนายหนึ่งมากรักชักลำเค็ญ
จึงเกิดเป็นเส้นทางใหม่ให้ก้าวเดิน

หญิงมุ่งหน้าจัดงานการครองคู่
แม้ใจรู้ฝ่ายชายได้ห่างเหิน
การ์ดแต่งงานแจกจ่ายหมายชวนเชิญ
รักเหลือเกินผูกพันในสัญญา

แล้วเสียงปังก็ดังก้องห้องฝ่ายหญิง
เธอถูกยิงจากไอ้โม่งโยงปัญหา
เผยผู้ร้ายประวัติชัดหน้าตา
นั่นคือว่าที่เจ้าบ่าวโอ้เศร้าใจ

หรือเจอคนที่ดีกว่าจึงหน้ามืด
รักจึงจืดจางลงน่าสงสัย
ลืมความดีเคยข้องเกี่ยวจึงเหนี่ยวไก
เหลือรักบ้างหรือไม่ฝากไตร่ตรอง

คือทางเลิกหรือทางเลือกหลงเกลือกกลั้ว
ไม่เกรงกลัวบาปกรรมนำสนอง
หรือบุพเพสันนิวาสขาดครรลอง
เป็นจุดจบหม่นหมองสองใจรัก

ไชยเชษฐ์

ประกวดกลอนสุภาพ  ประจำเดือน  ธันวาคม  ๒๕๖๐
หัวข้อ  “ สองหัวใจรัก..และบุพเพสันนิวาส ”
ประพันธ์โดย  ไชยเชษฐ์
สำนวน ๓

ชาติที่แล้วเป็นอย่างไรเราไม่รู้
แต่ชาตินี้ได้อยู่ครองคู่ขวัญ
ก็ยินดีที่ได้พบประสบกัน
ร่วมผูกพันมอบรักสลักทรวง

ชาติหน้ามีหรือไม่ใช่จะง้อ
หมายน้ำบ่อข้างหน้าอย่าได้ห่วง
จะขอทำปัจจุบันมั่นทั้งปวง
เติมตักตวงรักล้นใจให้ชื่นชม

คือบุพเพสันนิวาสของชาตินี้
ทุกทิวาราตรีมีสุขสม
พร้อมจะสู้อุปสรรคหนักระทม
จับมือผ่านขื่นขมอย่างกลมเกลียว

สื่อสีแดงผูกด้ายปลายนิ้วก้อย
เพื่อเชื่อมร้อยสองใจไม่โดดเดี่ยว
เธอไม่ได้เดินอยู่เพียงผู้เดียว
จะคล้องเกี่ยวไปด้วยกันยังสัญญา

ทั้งรองเท้าโต๊ะเก้าอี้ที่หยิบยก
ขนมครกยังมีคู่อยู่เป็นฝา
โลกสร้างสรรค์สมดุลอุ่นอุรา
คงคุณค่างดงามด้วยความรัก

เธอกับฉันจะดูแลจนแก่เฒ่า
คำว่า “เรา” ยืนยงคงประจักษ์
ระยะทางพิสูจน์ม้ามานานนัก
เวลามักพิสูจน์ชัวร์สองหัวใจ

ไชยเชษฐ์