ขอบคุณรูปภาพจาก บันเทิงไทยรัฐ
คืนอำลา
เพลงเก่าเก่าเปิดฟังต้องนั่งเหม่อ
คิดถึงเธอคนนั้นในวันหวาน
ก่อกองไฟไล่หนาวนับดาวนาน
ค่อนคืนผ่านป่าพงกลางดงดอย
จากยอดภูสูงเด่นเย็นอากาศ
แม้หวั่นหวาด ผอกอคอ มิท้อถอย
สายลมเหงา..ดาวเดือนที่เลื่อนลอย
สายลมคอย..พัดผ่านสะท้านกาย
ความเงียบงันปรากฏสบถเสียง
ยินแต่เพียงแผ่วเบาซ่อนเงาหาย
เสียงกระแอมไออุ่นเคยคุ้นชาย
“ผมมาสายขอโทษหากโกรธกัน”
วิทยากรพบปะภาคสนาม
คอยติดตามดูแลมิแค่ฉัน
เพื่อนทุกคนก็เห็นเป็นสำคัญ
ด้วยผู้พัน อัธยาศัยน้ำใจดี
ช่วงเวลาหนึ่งเดือนเสมือนบ้าน
ค่ายทหารบนดอยต้องคล้อยหนี
จบหลักสูตรอำลาป่าพงพี
เพียงแต่มีผูกพันคือสัญญา
คืนสุดท้ายชายเก่งร้องเพลงกล่อม
ดนตรีพร้อมยามดึกกลางพฤกษา
หริ่งเรไรระงมผสมมา
"คืนอำลา"เพลงซึ้งคิดถึงเธอ.
พิณจันทร์
๑๔ มกราคม ๒๕๖๑
