ภาพจำ ...

ภาพจำ ...
(กาพย์ยานี๑๑)

๏ เผดียงเพียงพัดผ่าน หนาวสะท้านโอ้อกเอ๋ย
สำเนียงเสียงคนคุ้นเคย พำนักอยู่มิรู้คลาย
ก้องสกลสดับโสต ถึงพิโรธจำเหือดหาย
เหลือเพียงครั้งสุดท้าย ภาพจำลานิรันดร์กาล

๏ อาจด้วยไร้เดียงสา อ่อนโอภามาประสาน
ดอกรักอาจผลิบาน ลุแก่ใจ..ชดใช้กรรม
สายลมพัดชวนหวน กระอักกระอ่วนจวนถลำ
อภัยเถิดมิจองจำ หลบลี้เร้นเช่นผู้มอง

๏ หวังรักใหม่ใสสด ใหม่หมดจด รดใจสอง
ธารสายผู้หมายปอง เฝ้าครองรักเป็นหลักชัย
บทกวี ทวีรัก น้อมใจภักดิ์เสมอได้
บทรักชุมชื่นใด สื่อสร้างสรรค์เพื่อจรรโลง

ณัฐสุรางค์

๐๖.๐๖.๖๒

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ภาพจำ ... (อ่าน 5506 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้