โทษตัวเองเรื่อยไปใจดื้อด้าน
น่ารำคาญใจนักรักปั่นป่วน
รู้ทั้งรู้ความรักมักเรรวน
ยังรัญจวนอยู่ได้ใครก็เตือน

เป็นเช่นนี้เช่นเล่าเป็นเถาแห้ง
อยู่กับความลมแล้งแกว่งเท้าเคลื่อน
หาแต่เสี้ยนหนามตำทำสะเทือน
รักของคนฟั่นเฟือนเตือนไม่ฟัง

เจ็บกี่ช้ำกี่รอบจนบอบช้ำ
กี่ระกำทำไปไม่รู้หยั่ง
สำนึกรู้ตัวเราเขาชิงชัง
เจ็บก็ยังไม่จำทำสาใจ


 
masapaer

อกหักแต่เช้าเลย 

มีสมัยนึงเคยชอบอ่านพวกการ์ตูนขายหัวเราะ
มักจะมีกลอนแบบ หักมุมตอนจบ
ผมว่าเขียนยากเหมือนกันแต่สนุกดี
สามวรรคแรกต้องลวงให้ผู้อ่านตายใจก่อน
แล้วมาหักมุมเอาวรรคสุดท้ายครับ