เพราะงานยุ่งที่เห็นเช่นโครงสร้าง
ของคนชนชั้นกลางก็ว่าได้
ทิ้งความฝันวันเก่าของเราไป
จนเลือนไร้ลืมกลอนอุ่นชวนครุ่นคิด

ฝากวลีมาทักสักวรรคหนึ่ง
หวังว่าเธอยังซึ้งยังตรึงติด
ฝากสายลมรำเพยไหวไปใกล้ชิด
ทุกทางทิศที่อยู่ให้รู้--เรา

โอ้วันเอ๋ยเคยชุ่มน้ำค้างฉาย
มองจันทร์หมายครวญหาเวลาเก่า
ยังเย็นใจไม่จางความบางเบา
คิดถึง'เฒ่าฯ' แม้จะไร้ในสัญญา

สิริวตี