จุดเทียนเวียนถ้อย
โคลงดั้นบาทกุญชร
๏ หอมกลีบพวงช่อแก้ว คำสกาว
ผจงถักเรียงเอกโท แน่แท้
คลอสนิทกล่อมคืนหนาว เพลงนุ่ม
หยาดเหล่าหยดโอ้แล้ พร่างสลอนฯ
๏ หวานหนอพาชุ่มนี้ ทรวงใน
เย็นชื่นยลอรชร อ่อนช้อย
ดังสวรรค์เด่นพราวไสว ครวญแว่ว
เทียนต่อเทียนล้วนถ้อย ประดับสถานฯ
๏ สลักพจน์ลมแผ่วพลิ้ว ชมเพลิน
หลงกลิ่นบทเพลงกานท์ เทิดก้อง
ฉลุคำจากโขดเขิน ประจงขับ
รักษ์แค่ชวนร้องคล้อง จึ่งเขียนฯ
๏ ราวปทุมเพลินสดับถ้วน เพียงถัก
เรืองทั่วดังแสงเทียน สาดสะท้อน
เฉิดเฉลายิ่งพิศลักษณ์ งามตลอด
สลวยศัพท์วางแล้วซ้อน อร่ามศรีฯ
๏ ในจันทร์ดังพลอดเจ้า เรียงจินต์
ยาจิตหวานหยาดพจี กล่าวแจ้ง
คลอสานอักษรศิลป์ ไทยศักดิ์
จันทร์ส่องจึงแกล้งแสร้ง จูบสรวง
๏ คืนพราวคำสลักพร้อม รำพัน
บางพุ่มบางเป็นพวง กระจ่างพื้น
เติมฝากบทเพลงฝัน ดังใฝ่
จุดช่อคำฟื้นชื้น สว่างฉาย๚ะ๛
คอนพูทน
