รอยทางพ่อ ณ ทุ่งมะขามหย่อง
ดินแย้มยิ้มรื้นน้ำตาสะท้อนอก
ฟ้ากล้ำสะทกสะอื้นยิ้มพิไรร่ำ
รับยิ้มพ่อย้อนเยือนทุ่งดินดำ
นาพ่อเคยกำเคียวเกี่ยวข้าวรวง
มะขามหย่องทุ่งทองอยุธเยศ
ทุ่งเกษตรเขียวข้าวไสวรุ้งสรวง
ข้าวของพ่อระบัดยิ้มฤดีดวง
ปวงพสกแห่หวงร่ายร้องรำพลี
กี่วารฉนำพ่อเหนื่อยเสโทหลั่ง
ปลูกกี่หวังปลุกไทยถ้วนถิ่นที่
ปลูกพอเพียงกี่ไทยกินอิ่มอยู่ดี
ทฤษฎีใหม่พ่อชี้สวรรค์ไทย
กี่รอยเท้าพ่อย่ำกันดารถนน
กี่รอยเทียวพ่อด้นกรำแดดไถง
กี่รอยท่องพ่อเยือนใกล้และไกล
กี่รอยทุ่งพ่อสรรให้ดินทำกิน
กี่รอยคำพ่อสอนย้ำรอยสั่ง
กี่รอยสร้างพ่อวางรอยให้ถวิล
กี่รอยทำพ่อปั้นรอยฝันชีวิน
กี่รอยถิ่นพ่อขีดนำรอยเดิน
ในวันนี้พ่อเหนื่อยมานักแล้ว
ถักทอเพ็ญรอยแก้วงามนานเนิ่น
อยากให้พ่อผ่อนพักบ้างเหลือเกิน
ลูกขอสานทูนเทินรอยพ่อนำ
มะขามหย่องย่านถิ่นวนาเกษตร
ทุ่งคามเขตนาพ่อเคยเยื้องย่ำ
หลั่งเสโทตากร้อนในเคียวกำ
คือรอยทำรอยทางพ่อถางรอยฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า
นายสนอง เสาทอง
ผู้ประพันธ์
27 พฤษภาคม 2555
