..คิดไปเอง..
(โคลงสี่สุภาพ..ฝึกหัดใหม่)
๐ กาลนานเนไม่คุ้น.........เลยเรือน
กาลก่อเกิดมาเยือน......อยู่ใกล้
กาลมาใหม่ยังเตือน......เกินก่อน
มีเหตุมีผลให้..........แง่นั้นมองงาน
๐ สนิทกาลส่งฟ้า.........เนืองนอง
สนิทดูตามปอง............ส่องสิ้น
สนิทดั่งคราวสอง.........ตนอยู่
จิตวุ่นวนแดดิ้น...........ก่นลิ้นเรรวน
๐ หากประมวลป่วนป้อง....แปลงกาย
เพียงแต่ประดับหมาย.........ก่อปลื้ม
แลคราวก่อนมิสาย.............เติมแต่ง
เหมือนหวั่นใจมืดคลื้ม...ทั่วพื้นลบลา
๐ ปราถนาเมื่อพ้น.........มวลเมฆ
นับหนึ่งสองสามเลข......ค่อยแก้
เหตุผลซ่อนคำเสก........จิตใฝ่
รอผ่อนปรนรักแท้......สิ่งนั้นทำไป
๐ บางใครอาจไม่รู้......ความจริง
คิดแต่มาแอบอิง.........คู่ซ้อน
จึงคอยมุ่งประวิง.........หวาดหวั่น
เสริมส่งความรุมร้อน...ป่าวร้องนินทา
พิณจันทร์
