ฉันจะร่วมร้อยเรียงเคียงอักษร
ฉันจะอ้อนหัวใจอยู่ปลายแถว
ฉันจะคอยเขียนถึงเธอทุกรสแนว
ฉันจะแจ้วเจื้อยไปเป็นอาจิณ

อย่าสลัดกันไปหากไม่รัก
อย่าไสผลักเมินหันมิผันผิน
อย่ากรีดทรวงหน่วงใจไหลลงริน
อย่าทิ้งสินน้ำใจน้องไปเลย


สิริวตี

 

น้องเจ็บปวดหัวใจใกล้ตายแล้ว
เพราะรักแคล้วเคลื่อนกายได้ไหวหวั่น
ยิ่งกว่าถูกผลักไสไม่จำนรรจ์
ซ้ำมิหันมาแลแคร์กันเลย

คงจะหนีลับไหนไกลกว่ารู้
หรือยังแอบซุ่มอยู่ดูเงียบเฉย
มีดวงจิตแต่ดวงใจใยมิเกย
ปากจึงเอ่ยเปรยบอกออกจากทรวง

มิมีคนเคียงถ้อยร้อยอักษร
มาออดอ้อนก็หายทำให้ห่วง
ทิ้งฤดีชีช้ำเเย่ทั้งแดดวง
เป็นพุ่มพวงรอเก้อเธอไม่มา

 

สิริวตี