....รักแล้วนะ....
(กลอนกลบทกลมกลืนกลอน)
.
เมื่อมาพบสองเราเคียงเราสอง
หลายสิ่งปองสานสื่อก็สื่อสาน
เหมือนทั้งหมดนานเนิ่นรอเนิ่นนาน
เหมือนรอหวานคอยหวังสมหวังคอย
.
คล้ายเราเคยรักมีต่างมีรัก
แล้วอกหักหงอยเหงาครองเหงาหงอย
เจ็บร้างราลอยรักต่างรักลอย
มิใช่น้อยจมใจเจ็บใจจม
.
หรือว่าเราคล้ายนั่นสิ่งนั่นคล้าย
รักสลายขมขื่นครองขื่นขม
เจ็บปางตายซมซานจนซานซม
ร้าวระบมภินท์พังใจพังภินท์
.
หากแม้นใช่สิ่งเป็นก็เป็นสิ่ง
ประสานอิงถิ่นเนาคล้องเนาถิ่น
รวมสองใจยินยอมต่างยอมยิน
ลบเหงาสิ้นใจสองด้วยสองใจ
.
หากแม้นพรหมคล้องรักด้วยรักสอง
เคยหม่นหมองไหวหวั่นมิหวั่นไหว
แม้นเวลาไปต่อรักต่อไป
รักเก่าไหนเลยผ่านขอผ่านเลย
.
พรหมลิขิตพบเราสองเราพบ
สิ่งประสบเผยใจสองใจเผย
สิ่งงามสมเคยสมประสมเคย
รักเจ้าเอ๋ยคงมั่นขอมั่นคง
.
พิณจันทร์
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๘
