อารมณ์:สุนทรโกศล

พยัคฆ์สิ้นลาย

๏ สัมผัสแรกแทรกลงตรงกลางจิต
หนอเพียงคิดพาควงชิมยวงไสว
แค่บำเรอเปรอสานบนลานใจ
ของว่างไซร้แถมสด..อยากซดละมุน

๏ พรรณเนียนขาวสาวเธอผ่องเลอเผย
สวยน่าเชยทรามชื่นหอมระรื่นกรุ่น
ใสเต่งตูมอูมแลโอ้!! แม่คุณ
พลางลงหุ้นชมห้วง..สองพวงตระการ

๏ ทุกทุกสิ่งที่สรรล้วนกลั่นหลอก
โปรยหวามหยอกวาดเย้ารินเคล้าผสาน
ไม่คิดรักสักน้อยเปรียบอ้อยตาล
แค่ชิมหวานช่อแวม..รสแอร่มนั้น

๏ บรรจงเสพรุกซนบนเนินหอม
ค่อยค่อยน้อมกิ่งน้าวสาวระริกสั่น
ชมบัวรายส่ายพร้อยฉิมพลีพลัน
กอดแดนสวรรค์จูบเวิ้ง..เริงโลกีย์

๏ หนอช่างประเสริฐเจิดยิ่งกว่าใดยิ่ง
เอยผิดคาดชาติสิงห์เหมือนไม่ประสี
ดั่งหยาดสรวงพรายแสงแห่งราตรี
สูดหอมนี้ชมนาด..ชวนพิลาสชิด

๏ บทเพลงรักปักลงตรงลายเสือ
เชื่อไม่เชื่อ? เถิดช่างเพียงนางสะกิด
ลายเสือแหว่งขาดวิ่นแล้วสิ้นฤทธิ์
แ ค่ หมดจิตสุดใจ..มอบให้อนงค์๚ะ๛
คอนพูธน®

กลบทสุนทรโกศลกำหนดให้ใช้คำที่มี ส.เสือ ( ส )ในทุกวรรคโดยไม่
จำกัดตำแหน่งและจำนวน ห้ามใช้คำที่มี ( ศ ) - ( ษ )..ตลอดสำนวน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อารมณ์:สุนทรโกศล (อ่าน 5067 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้