..ลั่นทม..

สายลมพลิ้วพัดผ่าน ลานหน้าบ้าน
ลั่นทมบานร่วงกราวราวห่างเหิน
กลีบสีเหลืองเหี่ยวเฉา เนาทางเดิน
มองสะเทิ้นเขินขวย ด้วยอาวรณ์

กลิ่นเคยหอมพร้อมหมดหดเหือดหาย
ไม่กำจาย เหมือนเก่า เฝ้าหลอกหลอน
แสงแดดเผาทั้งวัน หวั่นภมร
ไม่มาซอน ไซไต่ ไร้เรี่ยวแรง

ถึงดอกสวยเพียงใด คงไร้ค่า
ต้องโรยราตามกาล พาลหน่ายแหนง
เปล่าเปลี่ยวไป ในที่ มีเคลือบแคลง
ใจแสลง แหว่งเว้า เข้าซุกทรวง

น้ำหล่อเลี้ยง เพียงนิด ชีวิตชื่น
ลำต้นยืน ขึ้นใหม่ ใบโชติช่วง
ชุ่มฉ่ำเหลือ เมื่อก้านดอก ออกเป็นพวง
กลิ่นดอกดวง คงกลันคืน ชื่นเหมือนเดิม

วิริน
๕/๘/๕๘

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ..ลั่นทม.. (อ่าน 3859 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้