ขอได้ไหม...คนแก่....?

จะสิงสู่อยู่ไหนให้เขาปลื้ม
จากไม่ลืมความดีที่สร้างสรรค์
อย่าทำตัวมั่วเอาเช่นเถาวัลย์
อาศัยพันคบคาพาเสื่อมโทรม

อย่าอยู่แค่แก่กายไร้ประโยชน์
คอยเพิ่มโทษเผาไหม้จุดไฟโหม
ดุจพายุเยกโยกโบกตะโบม
ลุกลามโลมร้อนเร่าพร้อมเผาเรือน

กะโหลกกะลาค่ามี สุดที่แก่
เห็นดีแท้เก็บเผาถ่านเถ้าเหมือน
ไว้ตักน้ำย้ำเงาเฝ้าติงเตือน
เงินตราเยือนขัดขายน่าหมายมอง

ตาลต้นตั้งหวังแฝงแย่งอาหาร
รากระรานไปทั่วมั่วพืชผอง
หนักแผ่นดินสิ้นค่าไม่น่าปอง
ควรไตร่ตรองขุดขาดตัดรากราน

ทำตัวสมร่มไทรใบหนาแน่น
ดุจไม้แก่นแก้ผ่อนร้อนร้าวฉาน
อย่าบั่นบุกรุกล้ำทำจัณฑาล
ในดวงมานฝังปลูกให้ถูกธรรม

ประโยชน์พึงพึ่งพาอนาคต
จะสวยสดอย่าสร้างทางระส่ำ
ด้วยจริงใจใส่ร้อยทุกถ้อยคำ
ขอฝากย้ำเสริมส่งจงช่วยกัน

ละอองดิน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ขอได้ไหม...คนแก่....? (อ่าน 9858 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้