....ในห้วงแห่งจิตนาการ..( ขอผ่อนคลายสัมผัสใน)...
....
ทางข้างหน้า..หญ้าสีเขียวสะพรั้ง
กลีบเปล่งปลั่ง..ดั่งเราอยู่บนสวรรค์
เอื้อมมือลูบ..กลีบดอกพัลวัน
สุดจะกลั้น..กลิ่นหอมพรรณนา
...
สีชมพู สีแดง นั่นสีส้ม
สีผสม ก็มี อูลัลล้า
ขอเด็ดเจ้าทัดหูได้ไหมนา
โน้มเข้าหา..จมูกหอมอัศจรรย์
...
กลีบบางบาง..เอนไปมาน่ารัก
ข้าขอหักสักดอกได้ไหมนั่น
คิดเสียว่าเดินไปพร้อมพร้อมกัน
ก้าวขาเคียงข้างฉันบนเส้นทาง
...
ข้าจะพา..เจ้าไปในห้วงฝัน
จะไม่มีใดกางกั้น..หรือขัดขวาง
เจ้าจะไม่เหน็ดเหนื่อยสารพางค์
ข้าจะไม่ทิ้งขว้าง..อย่ากลัวเกรง
...
แค่เจ้าเสียบ..แซมผมข้างติ่งหู
สีชมพูแสนสวยช่วยรีบเร่ง
ตลอดการเดินทางเป็นกันเอง
จะพาเจ้าตุเลง..มิมีอำ
...
ไม่เคยเดิน..มาเลยแถบแถวนี้
ไหนช่วยบอก..เราทีช้าอาจค่ำ
บอกอีกครั้งเถอะเจ้า..เจ้ารีบย้ำ
กระซิบซ้ำ..อีกครั้ง..อีกครั้งซี
...
แม่น้ำสวย..สะอาดแสนสดชื่น
กระไอเย็นดาษดื่นโดยถ้วนถี่
พาหลงทางหรือเปล่า..ดูให้ดี
ถนนเส้นนี้..แน่นะเจ้าเพื่อนเกลอ
..
นั่นเห็นไหม.น้ำตก-โน่นสัตว์ป่า
เจ้าปลาแหวกน้ำว่าย..สบายเฮ้อ
เจ้าคงไม่เคยเจอะ..หรือเคยเจอ
มัวแต่เซ่อ..เกาะบนก้านกิ่งใบ
..
นั่นแน่ะปู..นั่นกุ้ง..โน่นแน่ะเต่า
ลิงค่างไดโนเสา อ้าว!ปลาไหล
เห็นผีเสื้อหรือเปล่า..เราเดินไว
เห็นหรือไม่.. บอกเจ้าแล้วให้มา

วันนี้คงต้องพอ..แค่นี้ก่อน
ข้าต้องกลับบ้านไปนอน..ตอนทุ่มกว่า
พ่อคงรอป้อนข้าว..แม่ป้อนยา
เราปรารถนา...จะกลับสู่ห้วงแห่งจินตนาการ.
....
อีกครั้ง