]
เล่าเรื่องพระเจ้าสิบชาติ
พระชาติที่ ๑ พระเตมีย์
ตอนที่ ๓ แม่นม
** โหรหลวงได้ตรวจดูพระลักษณะ
ขององค์พระโอรสามหิศร
มีบุญญาธิการไม่ร้าวรอน
ประชากรต่างยินดีแสนปรีดา
** ทั้งเกิดฝนประชาชนก็ชุ่มชื่น
แสนระรื่นเลิศล้ำสุขหรรษา
จึงถวายพระนามกุมารา
พระเตมีย์จอมจักรายอดกุมาร
** พระองค์ทรงเป็นเด็กที่น่ารัก
มีผิวพรรณงามนักเกินกล่าวขาน
ไม่ขี้อ้อนโยเยอันธพาล
มีจิตใจเบิกบานนิสัยดี
** พระบิดาทรงห่วงใยเป็นที่ยิ่ง
ทรงตั้งหญิงเป็นแม่นมหกสิบสี่
แต่ละนางคัดเลือกยอดนารี
มีรูปร่างโสภีบุคลิกงาม
** และยังมีลักษณะที่พิเศษ
คัดเลือกเกรดชั้นเลิศไม่ต้องห้าม
ถูกต้องตามตำราที่ลือนาม
เพื่อจะบังเกิดความเป็นมงคล
** หนึ่ง “รูปร่างไม่สูงจนเกินไป”
เพราะความสูงก็ทำให้บังเกิดผล
คอของเด็กจะยาวดูชอบกล
ผิดธรรมชาติของคนไม่น่ามอง
** ด้วยเด็กต้องยืดคอขึ้นดูดนม
แม่จะก้มลงมาก็ไม่คล่อง
เพราะความหิวมากมายเป็นก่ายกอง
ลูกจึงต้องจำนนทนยืดมัน
** สอง “รูปร่างไม่เตี้ยจนเกินไป”
ความเตี้ยเป็นเหตุให้เด็กคอสั้น
ต้องหดคอดูดนมทุกทุกวัน
เป็นเรื่องที่สำคัญควรคำนึง
** สาม “รูปร่างไม่ผอมจนเกินไป”
จะทำให้เด็กเจ็บคิดไม่ถึง
เพราะดูดนมในท่าที่รัดรึง
ไม่ถนัดเลยจึงเกิดเจ็บตัว
** สี่ “รูปร่างไม่อ้วนจนเกินไป”
จะทำให้เด็กปวดเมื่อยจนเจ็บหัว
เกิดอึดอัดตอนดูดนมช่างน่ากลัว
จึงเจ็บปวดไปทั่วสรรพางค์
** ห้า “สีผิวไม่ดำจนเกินไป”
จะเป็นเหตุทำให้เกิดขัดขวาง
ความเจริญเติบโตตามแนวทาง
เพราะน้ำนมของนางเย็นชืดจัง
** หก “สีผิวไม่ขาวจนเกินไป”
เพราะน้ำนมที่ได้น่าผิดหวัง
มันร้อนมากจริงจริงน่าชิงชัง
เป็นพลังทำให้เด็กไม่สมบูรณ์
** เจ็ด “แม่นมที่มีเต้านมยาน”
เด็กจะทรมานไม่สิ้นสูญ
นมจะทับจมูกแบนแสนอาดูร
จะเพิ่มพูนปมด้อยน่าน้อยใจ
** แปด “แม่นมที่เป็นโรคหืดหอบ”
ตามระบอบของร่างกายคงไม่ไหว
เพราะน้ำนมจะเปรี้ยวเสียกระไร
ไม่ชื่นอกชื่นใจชวนให้กิน
** เก้า “แม่นมที่เป็นโรคมองคร่อ”
ใคร่จะขออธิบายให้จบสิ้น
คือโรคไอเรื้อรังที่เคยชิน
เราได้ยินได้เห็นเป็นประจำ
** น้ำนมของแม่นมประเภทนี้
มันจะมีรสเผ็ดไม่ชื่นฉ่ำ
เวลาดื่มแต่ละครั้งสุดระกำ
เป็นเหตุทำให้อาหารไม่พอเพียง
** แม่นมหกสิบสี่คนของโอรส
เธอทั้งหมดปลอดภัยไม่ต้องเสี่ยง
เพราะทุกคนสมบูรณ์พร้อมไม่ใกล้เคียง
เก้าประการที่ไล่เลียงมาให้ฟัง
|
|
|
ผลงาน สมพงศ์ ชูสุวรรณ
เค้าเรื่อง/ภาพ หนังสือพระเจ้าสิบชาติ สำนักพิมพ์ธรรมสภา
