Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนเศร้า >> เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?  (อ่าน 4500 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1596





ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?
« เมื่อ: 12 มิถุนายน, 2559, 10:55:38 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?




ผักเนื้อข้าวซาวหุงปรุงอาหาร
เกลือน้ำตาลหมดมื้อควักซื้อจ่าย
น้อยหรือมากอยากกินกลืนน้ำลาย
คุ้มแลงงายค่อยว่าหาอีกที

ไร้เหรียญแดงแบงก์ใบในกระเป๋า
แสร้งหน้าเศร้าปาดเหงื่อเชื่อโกตี๋
มีงานบุญบ้างไหมได้อิ่มฟรี
ช่วยทำทีฮาเฮเทเหล้าเบียร์

ซี่ประตูรูฟากพื้นกากเก่า
ขื่อคาเสากำจอดมอดแทะเสีย
ตั้งติดด้านศาลร้างว่างเปล่าเปีย
ปลวกยั้วเยี้ยใต้ถุนก่อดุนดัน

พอซุกหัวต้วนอนตอนเย็นยุบ
ดิ้นกระดุบครวญคร่ำยุงห้ำหั่น
รอรับจ้างร่างแลกแบกฝ่าฟัน
สืบคืนวันคั่นผอมอกตรอมตรม

หมดสิทธิ์พล่ามถามทวงดวงราศี
บ่ไข้โขกโรคบ่มีก็ดีถม
เล่นเบอร์หวยรวยลัดฟัดเจ็บจม
ตื่นสร่างเซาเมาก้มซมน้ำตา

โลกลำเอียงเรียงโซนแบ่งโทนสี
วาดวิถีโค้งคดกำหนดค่า
วนฟรี ซื้อ เชื่อ เช่า เขาระอา
เกิดอีกคราขอจองท้องคนรวย

 

รพีกาญจน์




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ดารกะ, ❀ Sasi ❀, เฒ่าธุลี, อ้ายอ่ำ
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & YouTube ครับ ♥
~รวมทุกสำนวนของ"รพีกาญจน์"ครับ~

❀ Sasi ❀
♥ แล้วแต่ ♥
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 2099


ละอองดิน..จินต์เลื่อนลอย

เว็บไซต์

| |
Re: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?
« ตอบ #1 เมื่อ: 13 มิถุนายน, 2559, 08:03:19 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: เรามีสิทธิ์แค่นี้หรือ?


เกิดมาจนทนไปใจต้องสู้
เราจะอยู่จะไปใครเล่าช่วย
หากรอคนเมตตาฟ้าเอื้ออวย
คงจะม้วยไม่มีศักดิ์ศรีตน

เกิดมาเป็นมนุษย์สูงสุดสัตย์
ปฏิบัติบ่งบอกย่อมออกผล
พัฒนาพาผ่านต้องกร้านทน
อาจหลุดพ้นกำหนดกฏก่อนกาล

ชีวิตผิดพลาดหวังหลายครั้งแล้ว
ต้องฝืนแกร่วทุกข์ทนจนใจด้าน
ช่างชาชินสิ้นขมเรื่องซมซาน
ครั้งวันวานปลิดปลงเริ่มทรงตัว

ทำวันนี้ดีกว่าเผื่อฟ้าผ่อง
มิหม่นหมองแม้ใครไหนยวนยั่ว
เขาหยามหมิ่นสิ้นค่าจนพร่ามัว
ก็ช่างหัวมันสิ มิสนใจ

ถึงอดมื้ออิ่มมื้อยื้อชีวิต
ประกาศิตเทวาซะที่ไหน
อยู่ที่ตนขนขวายตะกายไป
เพียงพอไหมตรองจิตควรคิดเอา

แค่พอเพียง..เพลี่ยงพล้ำนำเกิดทุกข์
จะเป็นสุขไฉนให้เหมือนเขา
อย่าคิดเปรียบเทียบชั้นบั่นทอนเรา
ชาติหน้าเฝ้า"อ้ายพีฯ"..ชาตินี้ลา

ละอองดิน


 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รพีกาญจน์, อ้ายอ่ำ
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
สารบัญกลอน...ละอองดิน
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.352 วินาที กับ 48 คำสั่ง
กำลังโหลด...