ก็เพราะเธอทำใจให้เหินห่าง
ฉันก็เหงาอ้างว้างอยู่อย่างนี้
จะเฉลยความในอย่างไรดี
ความทรงจำที่เคยมีเธอทิ้งมัน
ได้แต่เจ็บแล้วจำช้ำชอกนัก
มิอาจหักหัวใจอ่อนไหวนั่น
รักทั้งหมดของใจให้จาบัลย์
ทุกคืนวันมั่นรักเธอมิคลาย
นึกเสียว่าสงสารมานนี้บ้าง
อย่าเหินห่างอย่างนี้หรือลี้หาย
จะลงฑัณฑ์อันใดให้ฉันตาย
คงจะง่ายกว่านี้ที่ทนรอ
สิริวตี
