เสียดายพันธุ์ฉันเกิดเป็นมนุษย์
ผ่องพิสุทธิ์ดุจน้ำค้างกลางดงหญ้า
มีสมองมีร่องหยักเหลือคณา
แต่ศรัทธาพาฉันหลงลงข้างทาง
.
เกิดเป็นคนหากจนเกียรติรังเกียจนัก
ไร้ความรักศักดิ์ศรีดั่งผีสาง
ทำทุกสิ่งทิ้งทุกคำทั้งอำพราง
โยนทิ้งขว้างล้างน้ำใจให้ทุกคน
.
คำนึงแต่แค่ประโยชน์โทษช่างหัว
หลงเมามัวขอตัวได้ไม่ขัดสน
ใครจะอยู่หรือตายไม่กังวล
ขอแค่ตนคนหรือใครไม่นำพา
.
สัตว์ประเสริฐเลิศเลอคือเธอหรือ
จิตใจซื่อถือตรงมั่นครันเห็นค่า
ชีวิตเราชีวิตเขาล้วนชีวา
ต่างรักษาค่าของตนเหมือนคนเรา
.
แล้วไยเธอเผลอกระทำย่ำชีวิต
เขามีสิทธิ์ผิดด้วยหรือถือว่าเขา
เป็นเพียงสัตว์เดียรัจฉานจึงพาลเอา
บ้างฆ่าเขาเอาเนื้อกินสิ้นศักดิ์คน
.
จับมาขังยังทำร้ายกายเจ็บช้ำ
ทรกรรมทำยิ่งกว่าสัตว์หน้าขน
อยากรู้ในใจเธอนี่หรือคน
ร้ายเสียจนทนไม่ไหวใจต่ำทราม
.
อธิษฐานชาติหน้าถ้าเกิดได้
เป็นอะไรก็เป็นเถิดไม่เหยียดหยาม
ขอเพียงแต่แค่ตัวสวยรวยหรืองาม
เพียงอย่าทรามงามแต่ตัวชั่วหัวใจ..
..............
- Black Spinel -
25 กันยายน 2559

(ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ)