Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนคิดถึง >> รำพัน
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: รำพัน  (อ่าน 5633 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 4732



สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ชนะ

สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ปากกาเงิน




ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
รำพัน
« เมื่อ: 14 พฤศจิกายน, 2559, 09:33:38 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

รำพัน
แผ่นดินภูเขาลำเนากว้าง
แผ่นฟ้าเวิ้งว้างหว่างสวรรค์
ลากรุ้งคุ้งแควแค่พู่กัน
ตะวันเหลืองเรื่อเพื่อเกื้อเรา

สกุณาบินไกลไม่ยินเสียง
น้ำตกตกเรียงจากเวียงเขา
มัจฉาแหวกว่ายคลายบรรเทา
ลบเหงามิได้ให้ยากเย็น

วางลงแผ่นไม้ที่ไล้สี
วางตรงฤดีที่ข้องเข็ญ
น้ำตาหลั่งไหลข้างในเป็น
ลำเค็ญด้วยฤทธิ์คิดถึงเธอ

สิริวตี



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รพีกาญจน์, ❀ Sasi ❀, ชลนา ทิชากร, โซ...เซอะเซอ, พรานไพร
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สิริวตี"ค่ะ~

ชลนา ทิชากร
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
******
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 736



สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ปากกาทองแดง




| |
Re: รำพัน
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 พฤศจิกายน, 2559, 11:54:07 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: รำพัน


อาทิตย์อับแสง

เหมือนแผ่นดินสิ้นดับลับแสงส่อง
ยามห่างน้องหมองเศร้าเหงาเสมอ
ก่ายกอดหมอนนอนหลับกลับละเมอ
บางครั้งเหม่อเพ้อบนอยู่คนเดียว

เคยพากเพียรเขียนฝันมาสรรค์สร้าง
จำต้องห่างร้างไกลให้เปล่าเปลี่ยว
ขวัญมาห่างร้างราพาซีดเซียว
มองเดือนเซี้ยวเหลียวหาหว้าเหว่ใจ

แสงจันทร์งามยามนี้พีมาแล้ว
โอ้น้องแก้วแคล้วกันฉันหมองไหม้
คิดถึงเธอเพ้อพร่ำร่ำพิไล
เคยชิดใกล้ไกลกันฉันเหงาทรวง

ชลนา  ทิชากร






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รพีกาญจน์, โซ...เซอะเซอ, สิริวตี, พรานไพร
บันทึกการเข้า
สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 4732



สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ชนะ

สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ปากกาเงิน




ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: รำพัน
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 พฤศจิกายน, 2559, 04:18:19 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: รำพัน
ออกมาสร้างผลงานสานสลัก
เพราะโศกหนักตรมจนคนเป็นห่วง
หาที่ขีดเขียนง่ายระบายปวง
ความทุกข์ทวงโถมทับให้ลับลา


เอากวีที่พิรามตามรังสรรค์
เพิ่มพูนจรรโลงจิตนิดดีกว่า
วางอักษรให้ยลเป็นมนตรา
สุขก็พาใจตื่นชื่นชีวิต

สิริวตี






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
พรานไพร, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สิริวตี"ค่ะ~
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.211 วินาที กับ 64 คำสั่ง
กำลังโหลด...