ลมกระโชกโบกสะบัดพัดละลอก........น้ำกระฉอกคลื่นกระเซ็นกระเด็นไหล
กะพริบพริ้งกะพริ้มเพราคลายเศร้าใจ.........เห็นเม็ดหินดินทรายเรียงรายตา

กรวดทรายแก้วแวววับระยับแสง...........ขาวเขียวแดงดั่งพลอยบนรอยเท้า
ดวงตาวันกระทบน้ำเห็นเป็นเงา...........เป็นลำเนาทิวแถวสุดแนวตา

.......... 

.....................................พิมพ์วิเศษ.......

 

อากาศเย็นเห็นฟ้าทะเลคลื่น
ลมโชยชื่นพัดฉ่ำเมื่อยามสาย
เดินทอดน่องย่องย่างกลางหาดทราย
เหลือบแลชายเหม่อมองท้องทะเล

ดูด้านหลังล้อหล่อพ่อช่างปั้น
หากชายนั้นเป็นแฟนแสนโก้เก๋
เดินจ้ำอ้าวเข้าใกล้หมายทุ่มเท
ว้า..ตาเข นี่หว่า...ไปละนะ

ละอองดิน