~รู้ใจแต่ไม่กล้า~

~รู้ใจแต่ไม่กล้า~

ด้วยหัวใจให้พี่เป็นที่รัก
ยากยิ่งนักหักใจน้องให้หนี
เมื่อหัวใจมั่นรักและภักดี
หนทางมีลิ้หลบไม่พบเลย

ถามหัวใจให้มั่นรู้หวั่นหวาด
แท้เขลาขลาดอาจมีวันที่เผย
หากหนทางข้างหน้าได้มาเกย
จะวางเฉยแค่ไหนเมื่อใครมอง

หากถามใจให้เห็นยากเป็นสุข
ที่เป็นทุกข์ประดังในทั้งผอง
คือความกล้าหาไหนเมื่อใจปอง
เพียงแต่จองร้องหาคราช้ำใจ

อยากถามเขาเศร้านักมิจักกล้า
เหงาเหว่ว้ามากั้นจนหวั่นไหว
คิดถึงนะ..แค่บ่น มิสนใคร
แค่บ่นไปให้พี่ทุกที่เยือน

หากพี่คิดเหมือนน้องแค่ปองสุข
ปล่อยวางทุกข์จุกใจวางให้เกลื่อน
คำว่ารักปักใจอยู่ในเรือน
และคอยเตือนเยือนใจอย่าได้คลาย

เมื่อเราเป็นที่รักประจักมั่น
มิหวาดหวั่นวันหน้าแม้ว่าสาย
แค่กอดใจไม่เห็นเป็นกอดกาย
หากเสียหายมิเห็นจะเป็นไร

..นั่นสินะ..กล้าๆหน่อย..
พิณจันทร์
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~รู้ใจแต่ไม่กล้า~ (อ่าน 12974 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้