๐...ไม่สำคัญ...๐

ความเป็นไปให้ดับเลือนลับร่าง
หนึ่งหนทางจำเป็นต้องเร้นหนี
แม้มิใช้ในทางสร้างชีวี
แต่ที่นี่สุขทางสร้างชีวา

อาจมิใช่ซ่อนเร้นทำเช่นนั้น
หลายสิ่งอันยังวาดปรารถนา
แต่หลืบเร้นซ่อนหลังใช่บังตา
ถึงเวลาลับใดก็ให้เจอ

อันมนุษย์ทุกคนอยู่บนโลก
ทุกข์สุขโศกกระทำ กรรมเสนอ
ถึงลบล้างก่อเกิดที่เลิศเลอ
ซ่อนเร้นเอ่อโผล่พ้นแต่ล้นใจ

คือตัวเราเท่านั้นต่างหันรู้
จะเปลี่ยนผู้อยู่ปนจิตหม้นไหม้
ตนเท่านั้นรู้เห็นความเป็นไป
ฤา สิ่งใด ลบล้าง แค่วางเมิน

ความเป็นไปหวังดับความลับแล้ว
จะทิ้งแนวเคยคาย ย่อมอายเขิน
จบสิ้นแล้วมวลมิตรสถิตย์เกิน
จะชวนเชิญกลับไปก็ให้อาย

ความเป็นไปย่อมต่างทางชีวิต
ความถูกผิดอภัย..คงให้สาย
ด้วยมิเห็นสำคัญนั้นมากมาย
แค่ผู้ชายแหกคอกมาหลอกลวง

พิณจันทร์
๑๕ สิหาคม ๒๕๖๑