งามสมพระธรรมท่าน   อรหันต์ ณ แดนคน
กิเลสละเหตุตน            ริจะดับก็ต้นทาง

องค์พุทธะผ่องผุด         บริสุทธิ์มิเลือนลาง
น้อมนำสว่างกลาง         มนะจิตมนุษย์เทอญ

สิริวตี
 

....เกิด (อินทรวิเชียรฉันท์)

...ขอบคุณ พระ ให้เกิด.............สิริเลิศพระพรดล
พาลภัย พระ โปรดพ้น..............ขณะนี้ดลอดไป

...สรรเสริญพระคุณเถิด............ลุประเสริฐ"มนุษย์"ไซร้
รักเอื้อ"ระทมใจ"....................สุกระทำสิทันที

มนุษย- มนุษย์ (มะนุดสะยะ- มะนุด) น. สัตว์ที่รู้จักใช้เหตุผล สัตว์ที่มีจิตใจสูง คน (ส. ป. มนุสฺส).
ราชบัณฑิตยสถาน

สุ (มค. สุ) ว. ดีงาม, ง่าย, เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต สำหรับต่อข้างหน้าคำ,
บางที แผลงเป็น สุว หรือ เสาว เช่น สุคันธ เป็น สุวคนธ์ เสาวคนธ์.
อ.เปลื้อง ณ นคร

ฉันจาร(ะ)ฉันท์น้อย
ก็เพราะคล้อยสิเด็กติง
"ความดุจ(ะ)รุ่งริ่ง
มิสะดุดก็งงงัน"

กลอนน่าสนองแน่
อ๊ะปะแก้มิแพ้ฉันท์
เพื่อนเอยเสนอกัน
จะแนะเริ่มประเดิมใด

คงเริ่มประเดิมที่         รตินี้มิหนีไหน
ผ่อนคลายสบายใจ      มนะจึงแวะเรียนกัน

หากผิดก็ปรับแก้        สิริแท้กระจ่างพลัน
ฉันท์ผ่องประเสริฐอัน   ครุสอนผดุงเทอญ

สิริวตี


รติ   = ความชอบใจ ความพอใจ ความรัก
ครุ(คะ-รุ) = ครู

วันมหิดล

@ วอนพรพระจงผล
มหิดลสราญครัน
แบบอย่างประเจิดสรรค์
ประจุแจ้ง ณ ใจไทย

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่ อม
ข้าพระพุทธเจ้า toshare (นามแฝง)

@ ใจจินตนาการ
สติฉานตระหนักยง
ถี่ถ้วนมิหลุด,หลง
ฤ ทะนง,ขยาด,คร้าน

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

@ เพ่งพิศะภาพศิลป์
ตบะสิ้นพลังถอย
จงธรรมะค้ำคอย
ปะทุแจ้งสว่างครัน

@ สังขารสิพึงตรอง
จะริปองลุสุขสันต์
"ครอบครอง"สะบั้นพลัน
ปฏิบัตินิโรธหน

@ งานวัด ณ วันนี้
จิต(ะ)พี่ระทดพลัน
งานวัด ณ วันนั้น
ขณะเช่าพระเครื่องแพง

@ เธอเดินยะย้ายมา
มนะข้าระรัวแรง
ชอบเธอมิเคลือบแคลง
อติหาญระรื่นชวน

@ ม้าหมุนสนุกกัน
ระอุฝันสิหอมหวน
รักพร่ำพิไลครวญ
รวิลับบ่ดับไป

@ ตบเกรียนสะดุ้งสุด
เอะอะฉุดสลดใจ
พ่อเธอสิตัดใย
วจะห้ามสกัดฉัน


ตบเกรียน (ก.)การลงโทษคน
ที่กวนประสาทครับ