เธอไม่เคยคิดรักฉันสักนิด
จะอ้างสิทธิ์ที่ไหนมาไถ่ถาม
แม้มองเธอเป็นประจำทุกย่ำยาม
ก็แค่ความเพ้อฝันเท่านั้นเอง
ต้องทำตัวหวังให้ใจร้างรัก
ก็เกินจักต้านอารมณ์ที่ข่มเหง
โลกใบกลมใกล้พังอยู่วังเวง
โอ้! ฉันเกรงใจขาด อนาถใจ
ฝนเอยฝนหลั่งบ่าจากฟ้าหนอ
ฉันอยากขออะไรหน่อยได้ไหม
หล่นมาล้างความระทมขมทรวงใน
ของฉันให้หายบ้างในบางครา
สู้ทนเหงาเดียวดายใต้เงาฝน
หนาวเสียจนตัวสั่นขวัญผวา
ที่หนาวลมห่มผ้าให้ได้คลายคลา
หนาวอุราถี่สะทกอกระทม
อันสายฝนหล่นหลากจากฟากฟ้า
บางคนบอกนั่นน้ำตาฟ้าขื่นขม
อันสายน้ำที่ไหลบ่าตาระบม
มากเจียนจมชีพฉันสู่วันวาย
ไม่ต้องหรอก-ปล่อยฉันฝ่าพายุฝน
ฉันอาจทนฝนพร่างจนร้างสาย
ส่วนน้ำตาฉันจะหลั่งครั้งสุดท้าย
เพื่อเราตายจากกันวันนี้นะ
......................................
เปลวเพลิง
