@@ อินทนิลผลิบานต้านลมร้อน
ปูเสื่อนอนกลีบม่วงล่วงแตะร่าง
หวนคิดถึงคนดีไม่มีจาง
ต้องอยู่อย่างเดียวดายไม่คลายตรม
@@เคยได้รับรักแท้แม้สั้นสั้น
ก็ยังฝันถึงอยู่สู้ขื่นขม
ความตายมาพลัดพรากจากระทม
ยามต้องลมเมษาพาเศร้าใจ
@@สี่ปีผ่านฝังจำชอกช้ำหนัก
เธอคือรักคือฝันอันสดใส
เมื่อทุกสิ่งสลายหายจากไป
เกือบอยู่แทบไม่ได้ไร้ชีวา
@@อินทนิลบานทุกปีเคยมีเจ้า
วันนี้เหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา
ลมร้อนพรูพัดพราวผะผ่าวมา
สุดจะกลั้นน้ำตาเมษาเยือน

@@สิ้นสงกรานต์..อินทนิล..โบยบินหล่น
เหลือเพียงต้น..กับใบ..ใจยิ่งเหม่อ
สงกรานต์หน้า..บานอีกที..มีให้เจอ
น้ำตาเอ่อ..เธอลาลับ..ไม่กลับมา
@@ไม่มีวันหวนคืนสะอื้นไห้
อยู่อย่างไร้วิญญาณปานดั่งบ้า
รักมากยิ่งเศร้ามากยามจากลา
สิ้นสงกรานต์พรูน้ำตามาท่วมใจ