Username:
Password:
หน้าแรก
ห้องสนทนา
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..
>>
บทกลอนไพเราะ
>>
กลอนคลายเครียด
>>
สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน (อ่าน 5729 ครั้ง)
0 สมาชิก
และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
นักเลงเพลงยาว
นักกลอนผู้อ่อนไหว
ออฟไลน์
กระทู้: 120
120/120
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
«
เมื่อ:
07 เมษายน, 2563, 04:32:04 PM »
หน้าแรก
สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
๑
สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
หลบรำคาญโควิดฯโรคติดต่อ
หวังสยบไวรัสตัดต้นตอ
ด้วยการรอเฉยเฉยให้เคยชิน
นั่งอยู่บ้านดูข่าวคราวต่างต่าง
งดก้าวย่างออกไปไหนทั้งสิ้น
เว้นพบปะผู้คนบ่ยลยิน
ตุนของกินของใช้ไว้หน่อยเอย.
๒
สักวาหน้าร้อนนอนดูข่าว
ไวรัสฉาวโควิดฯที่ติดต่อ
มันแพร่เชื้อสุดค้นหาต้นตอ
ใครคนก่อเวรกรรมทำเภทภัย
ณ ประเทศไทยแลนด์แดนยิ้มแหย
ต่างร่อแร่ยากเข็ญเป็นวิสัย
ผู้ติดเชื้อสองพันแสนหวั่นใจ
ทอดเวลายาวไปไม่ดีเอย.
๓
สักวาหน้าร้อนตอนเมษา
โคโรน่าไวรัสวิบัติหลอน
แพร่พิษภัยไปทั่วจั่วม้วยมรณ์
ราวสางหอนห้วงหายน์ย่างกรายมา
ผู้ติดเชื่อทะลักขึ้นหลักล้าน
สุดจะต้านไวรัสวิบัติบ้า
ผู้เจ็บป่วยล้มฟูกขาดหยูกยา
ที่จะใช้รักษาป้องกันเอย.
นักเลงเพลงยาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
รอยทรายบนสายลม
,
โซ...เซอะเซอ
บันทึกการเข้า
นักเลงเพลงยาว
นักกลอนผู้อ่อนไหว
ออฟไลน์
กระทู้: 120
120/120
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
Re: สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
«
ตอบ
#1 เมื่อ:
08 เมษายน, 2563, 12:51:54 PM »
หน้าแรก
Re: สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
๔
สักวาหน้าร้อนนอนอยู่บ้าน
แสนสำราญมีเงินเพลินใช้สอย
รัฐจ่ายเลี้ยงเพียงพอสั่งรอคอย
กว่าโควิดฯหายจ้อยค่อยออกมา
อยู่กับบ้านอุดอู้อยู่กับถ้ำ
กักตัวจำศีลเถิดเลิศนักหนา
งดเปะปะเพ่นพ่านต้านโรคา
เงินเยียวยาห้าพันทั่วกันเอย.
๕
สักวาหน้าร้อนอ้อนเมียรัก
ก่อนจะกักเก็บตัวผัวอยากขอ
ซักหนึ่งดอกบอกหล่อนวอนเคลียคลอ
คงจะพอผ่อนเหงาแก้เฉาใจ
เขาให้อยู่ห่างห่าง(อย่างห่วงห่วง)
อย่าล้ำล่วงเขตขอบลอบชิดใกล้
หากพลั้งเผลอเจอพิษโควิดฯภัย
จักกลายเป็นเรื่องใหญ่ไม่ควรเอย.
๖
สักวาหน้าร้อนเมียผ่อนผัน
จู๋จี๋กันนิดหน่อยค่อยยังชั่ว
ก่อนที่จะแยกย้ายไปกักตัว
เพราะหวาดกลัวโควิดฯจะติดเอา
เว้นระยะห่างกันนั้นสองเมตร
คือแบ่งเขตหวงห้ามล่วงล้ำเข้า
จวบจนกว่าโรคร้ายได้บรรเทา
จึงกลับเป็นดังเก่าเราเคยเอย.
นักเลงเพลงยาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก
,
โซ...เซอะเซอ
บันทึกการเข้า
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บทกลอนไพเราะ
-----------------------------
=> กลอนรัก
=> กลอนเศร้า
=> กลอนคิดถึง
=> กลอนงอนง้อ
=> กลอนคลายเครียด
=> กลอนให้แง่คิด
=> กลอนอวยพร
=> บทประพันธ์อันน่าประทับใจ
=> กลอนเปล่า
=> เรื่องสั้น แนวนิยาย
-----------------------------
อารมณ์กลอน
-----------------------------
=> การใช้งานบอร์ด-แจ้งปัญหา
=> สมาชิกแนะนำตัว
=> สารบัญกลอน สมาชิกกลอน
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์
=> โคลง
=> ฉันท์ กาพย์ ร่าย
=> กลบท
=> คำคมอารมณ์กลอน
===> หมวดความรัก
===> หมวดเศร้า - อกหัก
===> หมวดการให้แง่คิด
===> หมวดคลายเครียด
-----------------------------
คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน
-----------------------------
=> ห้องศิลปวัฒนธรรม
===> หมวดการท่องเที่ยว
===> หมวดอาหาร
===> หมวดศิลปกรรม
=> กระดานประชาสัมพันธ์สำหรับสมาชิก
=> คุยได้ทุกเรื่อง
=> ดูหนัง-ฟังเพลง-คลิปความบันเทิง
=> ขอความช่วยเหลือในการแต่งคำประพันธ์
-----------------------------
กฎระเบียบและการจัดการประกวดคำประพันธ์
-----------------------------
=> ห้องประกวดคำประพันธ์
กำลังโหลด...
