...อาสาฬหบูชา รำพัน...

...อาสาฬหบูชา รำพัน...

พักสักนิด เถิดดวงใจ ผู้ไขว่คว้า
พักหม่นช้ำ วิญญาณ์ ที่พร่าหมอง
พักหมกมุ่น วุ่นวาย ชม้ายมอง
เหลียวตริตรอง ความจริง ทุกสิ่งอัน

อาสาฬหบูชา ครารำลึก
ลบตรังตรึก มโน ทุกข์โมหันธ์
บทปฐมเทศนา ค่าอนันต์
กระจ่างพลัน อัญญาโกณฑัญญะ

ทุกข์ให้ดู รู้เช่น จนเห็นชาติ
ดารดาษ เมามัว ชั่วขณะ
ส่วนสาเหตุ สมุทัย นั้นให้ละ
แจ้งกระจะ ถึงนิโรธ โชติชวาล

ดำเนินอย่าง เที่ยงตรง มรรคองค์แปด
มุ่งเผา,แผดกิเลสในใจประหาร
จิตข้ามพ้น ทุกข์โศก วิโยคธาร
สู่นิพพาน สภาวะ ด้วยละวาง

“...จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย
ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์
จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นมรรค
ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง เป็นนิโรธ...”

[คำสอนของ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล]

โซ...เซอะเซอ
5 กรกฎาคม 2563

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...อาสาฬหบูชา รำพัน... (อ่าน 2846 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้