…ลมหายใจ…

…ลมหายใจ…

ลมหายใจของฉัน นั้นยังอยู่
ถึงสุดรู้เข้าออก บอกตรงไหน
ขืนเมินปล่อยเรื้อร้าง เหินห่างไป
คงก่อนวัย ด่าวดิ้นสิ้นชีวา

ลมหายใจใกล้ตัว กลับมัวหลง-
ห่วงพะวงอื่นไซร้ เรื่องไกลกว่า
ครั้นลมเข้าตามตรอก มิออกมา
แม้นประดาห่วงหาย มลายพลัน

ผู้อยากพบความจริง มิ่งไขว่คว้า
จำตรวจตราใส่ใจ ให้แม่นมั่น
จวบเยือกเย็นเด่นชัด อัศจรรย์
ในทุกเมื่อเชื่อวัน ด้วยฉันทะ

งดปรุงเปรอะเลอะเลือน แล้วเชือนเฉย
ฝึกคุ้นเคยใคร่ดู รู้จังหวะ
อ่านสั้นยาว เร็วช้า สภาวะ
บอกนัย(ยะ) วายุนี้ คือชีวิต

แม้ยามกิน, ยามนอน, ตอนเครียดเคร่ง-
ลมยังเบ่งระบาย ง่ายหงุดหงิด
เห็นอารมณ์ซุ่มแฝง สำแดงฤทธิ์
ผ่านเนืองนิตย์ชำแรก ซึมแทรกปราณ

ทิ้งเกี่ยวข้อง ละวาง อย่างสงบ
ปล่อยโพลงพลบเลือนลับ กับสังขาร
ตราบยาวไกล ยังไม่ถึง ซึ่งนิพพาน
ขอเบิกบานระลึกรู้ อยู่เพียงลม

…อานาปานสติ…

(โคลง ๔ สุภาพ)
อานาปานสติเฝ้า............เพียรชม
เข้าออกสั้นยาวลม..........หยั่งรู้
ปลอดความคิดอารมณ์...สงบ
บังเกิดกลางใจผู้.............แจ่มแจ้งกระจ่างขันธ์

ทวนลมลุถ่องแท้.............สมาทาน-
ศีลวัตรเคร่งครัดฌาน......เชี่ยวใช้
นำพาประหัตประหาร......กิเลส
ผนึกปัญญาไซร้..............ดับสิ้นสังสาร์

(กาพย์ยานี ๑๑)
อานาปานสติ.................ทอดดำริมิไผลเผลอ
พลัดหลงพะวงละเมอ......เพ้ออดีตอนาคต
สมถกรรมฐาน................ฝึกเชี่ยวชาญบริบท
วิชชาคุณาพรต...............อัปปนาสมาธิ

(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)
รู้ลมวิตกกระจะวิจาร.......ปิติซ่านระรึงทรวง
เอกัคคตาคติมิลวง.........รุจิเรขอุเบกขา

(กลอน ๘)
ทุกห้วงลมหายใจ ให้รู้สึก
ทุกตรองตรึก วาบไหว ใช่แก่นสาร
ทุกนาที อย่าหลง พะวงนาน
ทุกเคลื่อนวาร ระลึกรู้...อยู่ไหมเออ

Soul Searcher
Inspired to write 3/9/2022

	ผู้เขียน	หัวข้อ: …ลมหายใจ… (อ่าน 4600 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้