อยู่ใกล้ไกล สำคัญ ต้องมั่นจิต
แนบสนิท ห่วงใย ฤทัยภักดิ์
เรื่องรกเรี่ย เพลียหู อย่ารู้นัก
ที่ฮึดฮัก คงหาย มลายลง
มองให้เตือน เหมือนยืน ทำฝืนหยั่ง
อยู่ไกลฝั่ง ในทะเล ต้องเซหลง
คลื่นซัดสาด ใส่มั่ง สั่งจิตปลง
มาแล้วคง ผ่านเว้น เป็นธรรมดา
ใจสนุก ทุกสิ่ง นิ่งและว่าง
แลเห็นทาง สบาย อยู่ซ้ายขวา
ใจขุ่นข้อง หมองเศร้า นำเข้ามา
ถึงข้างหน้า ทางเรียบ เหยียบยังโวย
