โคลง วรรคหน้า ๔ คำ

@ ไหงเป็นเช่นนั้น....นะครับ
โคลงกาพย์ไม่นับ.....สุดเศร้า
โอ้วอนโปรดรับ........รักหน่อย
อีกหนึ่งนำเข้า......ร่วมเหย้ารักหวาน

คอยจ้องมองคนกลอนมักนอนดึก
สนามศึกคึกใหญ่ไงคนเก่ง
มากับแสงเดือนดาวพราวบรรเลง
ไล่ต่อเพลงกลอนดึกนึกสิใคร


กวินพัฒน์

รู้อยู่ไยแกล้งถามครับ
ขอบคุณที่ช่วยลบให้นะครับ  



เห็นป๋าโซนั่นไงขาใหญ่มาก
คารมหลากเริงร่ายน้ำหลายไหล
ร่ายกลอนดึกตอนคนหลับคอพับไป
ลงกลอนไวหาบแว๊บแสบอยู่นา

มาตอนไหนไม่รู้หนูนอนหลับ
เอ็มตามจับเอาเองเร่งเถิดหนา
เห็นแว๊บเดียวเดี่ยวกลอนเพียงย้อนมา
หมดเวลามาอีกทีนี้หลายวัน

 
masapaer

ปล.ก็อยากถามนี่คะ  

 

จะตามจับผู้ใดใช่เรื่องยาก
ใช่ลำบากครับดาวเดี๋ยวเข้าฝัน
แต่บางคนจับยากลำบากกัน
ใครไม่รู้ด้วยนั้นฉันล่ะกลัว

คนเขียนกลอนอ่อนไหวใจแอบหวั่น
เขียนทุกวันยังจืดฝืดจนรั่ว
พอตามอ่านงานเขาเราเมามัว
จนลืมตัวแล้วหนาจะทำไง


กวินพัฒน์

 

+++ ขออนุญาตครับ

ทุกบทหมั่นร้อย         ประพันธ์
ใจย่อมมีกัน               รักให้ *
โคลงรักแบ่งปัน        นานเนิ่น
จะกี่แนวไซร้        ย่อมให้รักเสมอ **

* รูปโท คำนี้ ต้องสัมผัสกับ
รูปโทคำ ไซร้
** 1) บาทสี่ วรรคหลัง คำ ๔ คำนี้
ห้ามวรรค ด้วยอาจมี
คำสร้อย ซึ่งต้อง วรรค
2) บาทสี่ คำท้ายสุด แม้ยอมให้
ลงด้วย เสียงสามัญ แต่
นิยม ลงด้วย เสียงจัตวา

ขอบคุณครับ

 
 
ผิดอีกแล้วหรือคะ   
ขออภัยค่า  เข้ากะดึกผิดบ่อย   ขอบพระคุณคุณอามากค่า 

คนเขียนกลอนน่ารักมักนอนดึก
คนอ่านนึกหลงไหลใจแทบคลั่ง
ตามอ่านกลอนงามขำอยู่ลำพัง
เขาคนดังเราไร้นามนิยามตน

คอยจดจ้องมองกลอนคนนอนดึก
เราคอยนึกคำต่อหนอสับสน
กลัวไม่ทันใครเขาเราลุกลน
เขียนวกวนต่อกลอนแอบอ่อนใจ


กวินพัฒน์

 

ฉันรักคนเขียนกลอนจนอ่อนไหว
กลัวมิได้เห็นเขาเศร้าเหลือหลาย
อยู่เขียนกลอนรอเธอเพ้อระบาย
ถึงหญิงชายคนกลอนแต่ก่อนมา

รอคนกลอนออนไลน์ในอีกครั้ง
ด้วยพลังความเชื่อด้วยเอื้อว่า
ความผูกพันคนกลอนย้อนเวลา
จะคืนหาห้วงถวิลกวินกานท์

masapaer