...คนเฝ้าบอด...
๐ คนเฝ้าบอร์ดกอดเข่าน่าเศร้าแท้
เบิ่งตาแลหน้าจอท้ออดสู
ไร้เงาคนบ่นถามยามประตู
จึงหดหู่ผู้เดียวเปลี่ยวดวงแด
"กลอน"ประตูเปิดไว้ไร้คนแต่ง
น่าเคลือบแคลงแรงแผ่วแว่วกระแส
ฤาว่ามีอาถรรพ์ปั่นคนแล
เป็นตัวแปรสุดท้าย..นิยายกานท์
คนหน้าบอร์ดกอดเงาเฝ้ารอมิตร
จึงลิขิตความในใจสื่อสาร
ลางทีสุขสดชื่นรื่นสราญ
บ้างดวงมานหงอยแท้..แผ่อกเปรย
อยากต่อถ้อยร้อยหวานคนอ่านยิ้ม
กลัวถูกทิ่มข้อหาด่าเฉลย
ว่าเจ้าชู้รู้ทัน..ฉันเดาเอย
เพราะไม่เคยมองเห็นเป็นกวี
ต่อตลกยกเมฆเสกหัวเราะ
คนก็เยาะไร้แก่นอยากแล่นหนี
ยิ่งกลอนรักหนักหนาข้อหามี
บอกราคีน้ำเน่า..เจ้าประคุณ
เลย"บอดใจ"ไม่สนคนปากมาก
เพียงเศษซากพจีที่หันหุน
หากถือสาลาปลงคงขาดทุน
แม้จิตวุ่นครุ่นคิด..มิตรยังคอย
"คนเฝ้าบอด"กอดใจเผื่อใครเห็น
ทุกประเด็นโจมตีเรื่องขี้ฝอย
บอดเพียงนอกแต่ใจไม่สำออย
มิด่างพร้อยดวงจินต์ราคินใด
เธอ"เฝ้าบอร์ด"กอดเข่าอาจเหงาบ้าง
แต่อย่าร้างอักษรสัญจรไหน
แม้นสิ้นเงาเจ้านวลเธอด่วนไป
จะมีใครกันเล่า..มาเหงาแทน ฯะ
ตะวัน
นึกว่าใครมาบ่นคำพร่ำทรวงลึก
พอหันนึกสุดหล่อพ่อหวงแหน
รักเรียงรินกวินท์กานท์มิขาดแคลน
วางความแค้นแล้วกอดรัดมัดจริงใจ
มีหลายสาวสกาวบ้านส่งยิ้มซื่อ
อย่ายุดยื้อเคียงคิดลิขิตใส่
ปิดหูบ้างปิดตาบ้างช่างประไร
เพราะมีใครรออยู่โปรดรู้เลย
มิเอาน่าความหลังช่างน่าเบื่อ
บอกแล้วเชื่อฉันนิดคิดเฉลย
สงสารใจกันบ้างอย่าห่างเปรย
คนรู้เคยเขารอท้อระทม
อุตส่าห์วางคู่จิ้นกวินท์เอก
เพราะเหนือเมฆมากล้ำกำลังสม
หากหายไปคนคอยพลอยตรอมตรม
โปรดชื่นชมเพียงนิดคิดวางกานท์
สิริวตี
ตอนนี้ขาดพระเอกเข้าฉาก รับจ๊อบอยู่ไหนมาด่วนคร้าาา กองถ่ายนี้พี่ระนาดทุ่มไม่อั้น ขนาดแม่บ้านยังได้ล้านห้า....เร็วๆเลย ค่าตัวเรียกหลังไมค์
^^
