@..หายากจริงจริ๊ง?..@

จะเขียนกลอนสักบทปรากฏว่า
จินตนาเขียนจดก็หมดหวาน
เพราะความรักห่างหายสลายนาน
สายลมผ่านพัดผิวไม่สยิวเลย

เขียนอะไรไม่ออกขอบอกว่า
หมดปัญญาเขียนแจ้งแสดงเผย
จะบอกรักสักคนกังวนเคย
เจ้าของเขานอนเกยขวางประตู..(กลัวๆ)
 
ลองสมมุติฉุดใจมาใกล้ชิด
คล้ายดวงจิตโป้ปดแสนอดสู
ต้องความจริงมีบ้างนำทางปู
ใช่อยู่อยู่ตะเบงบรรเลงลง

ได้แต่แอบอ่านกลอนวางจรชุก
เขามีสุขกองสุมรักลุ่มหลง
เขียนก็หวานเสนาะและเจาะจง
ความรักส่งถึงกันสุขสันต์จริง...(อิจฉา)
 
หันมามองตัวเองวังเวงนัก
ไม่มีรักคล้องแขนเป็นแฟนหญิง
จะเขียนรักก็หนาวร้าวระวิง
เจ้าของสิงเป็นเงาเจ้าของใจ....(เฮ้อ)
 
สักเพียงคนขอบ้างแนบข้างศิลป์
ขอเพียงริน จินตนา จะกล้าไหม
มาเปิดบ้านงานเขียนร่ำเรียนไป
เป็นเจ้าของทรวงในเขียนใส่กลอน..(ฮิ้ว..)
 
(กล้าๆหน่อยจ้า เจ้าของหวงกันจังนะ..ฮา)
พิณจันทร์
๑ เมษายน ๒๕๕๘

สาวข้างบนบ่นจังช่างโดดเดี่ยว
สาวข้างล่างใจเหี่ยวเทียวแต่ฝัน
หนุ่มคนกลางว่างป่ะมาเร็วพลัน
จริงไหมนั่นที่รักจักบอกมา

สาวคนท้ายตามแอบแบบเพ้อหนัก
เขียนกลอนรักทุกวันขั้นแก่กล้า
จะเป็นครูสอนรักทักอย่าช้า
เสนอหน้าให้ไวเดี๋ยวไม่ทัน

 

ว้า! มัวแต่ตะลึง .... ไปหล่ะ