ดีนะ ยังมีข้าว ก้นหม้อเหลือ.....
.....
โก่งคอขันกันใหญเจ้าไก่ป่า
ตลบมุ้งเงยหน้าฟ้าดำปี๋
ยุงยังบินรอบห้องมองกีที
ต่ออีกนิดเช้านี้..นอนหรี่ตา
..
แสงสีส้มเริ่มส่อง..สาดปลายมุ้ง
อยากจะนอนตีพุงจริงพับผ่า
แต่ท้องร้องเสียงดัง..สั่งวิญญาณ์
ลุกล้างหน้าหาข้าวหาปลากิน
...
เมื่อเย็นวานผ่านคู..ปูปลากุ้ง
ยอดผักบุ้ง..มะระฝักกระถิน
มะเขือเปราะผักชี..ชี้เต็มดิน
จมูกเริ่มได้กลิ่น..กับข้าวเช้า
...
เสียงไก่ป่าเปิดฟลอร์..ละออทุ่ง
เเสงใกล้รุ่ง..เริ่มสาดพาดเนินเขา
ท้องนภางามงดสะกดเรา
เหมือนเร่งเร้ารีบตื่นมาชื่นชม
....
ลุกล้างหน้าล้างตานุ่งขาก๋วย
พันผ้าผวยเพิ่งซื้อ..มือถือร่ม
เสื้อแขนยาวยันศอก..ลายดอกกลม
ใส่หงอบปิดไรผมกันลมตี
.....
ถือไม้ไผ่ไล่งู..ริมคูเยอะ
ไปก็เจอก็เจอะ..เบื่อจะหนี
เห็นเราก็ทุกวัน..ดันราวี
ไม่ยิ้มให้สักที..ที่เจอกัน
.....
หากเจองูยามนอนวอนท่านกัด
เชิญท่านรัดกระดูกให้สุขสันต์
จะยอมอยู่แทบเท้าชั่วชีึวัน
มัวยืนฝันอยู่นั่น..โน่นกลางนา
...
ก้มลงดูตัวเอง..แสนเก่งกาจ
ทั้งคมขำผุดผาด...วาสนา
หนุ่มข้างบ้านบอกรนระอา
มัวชักช้าฟ้าครึม...โน่นเมฆวน
.....
ลมกระทุ้งงอบปลิว..น่าฉิวนัก
ผ้าร่วงจากสะบัก..ตะกร้าหล่น
อย่าเพิ่งตกเลยหนาหนาวเลือทน
โอ้สายฝน แกล้งกันเม็ดกระจาย
...
กลับขึ้นบ้าน..คดข้าวเคล้าพริกป่น
มีก้นก้น..เกรียมเกรียมเยี่ยมเหลือหลาย
บีบมะนาวน้ำปลา..อร่อยจะตาย
เดี๋ยฝนหาย..ลงนาหาผักกิน
........
คริคริ
