สุข สบาย แบบฉบับ..คนจน
......
แดดสะท้อนทุ่งทองเรืองรองหญ้า
กระต๊อบเปลี่ยวปลายนาท้าแสงส่อง
หลังคาผุสนิมเกาะ...เพ่นมากอง
มากมายช่องร่องลมหลับสบาย
...........
มีเปลผ้าผูกผ่านคานไม้หนุน
เย็นละมุนผิวเนื้อเมื่อพ้นบ่าย
มีขาวม้าพันเอวอบอุ่นกาย
ยกปาดเหงื่อขวาซ้ายสบายดี
..
กระพือนอนช้อนหัวห่มตัวได้
นุ่งอาบน้ำเช็ดเหงื่อเชื่อไหมนี่
ผูกหน้าผากผ่านผมกันลมตี
แม้ไร้สีสิ้นชาย..ลายหมากรุก
.............
แถมกางเกงขาก๊วยก็ย้วยขาด
เสื้อคอตั้งอนาถมาดยังสุข
ชีวิตเรายากจนระคนทุกข์
ยังสนุกกับชีวิตไม่คิดท้อ
...........
ไม่มีรักมีโศกให้ระส่ำ
แค่ผ้าห่มผืนดำเด็ดจริงหนอ
ไม่มีเพื่อนคอยประจบสอพอ
ยังหัวหร่อคนเดียวได้ทุกวัน
.......
เบื่อแกร่งแย่งชิงเด่นเขม่นร้าย
สุขสบาย..ตามประสา..ชะตาฉัน
แม้ไร้เงินใช้จ่ายไม่สำคัญ
แค่เขียนฝันติดฝา..น้ำตาคลอ
......
อ้าวฝา..ไม่มี..เฮ้อ
กวีชาวบ้าน
