คำเอยจะเอ่ยอ้างอย่างที่อยาก
สุดแสนจะลำบากยากเอ่ยให้
ขอจงรู้จงเห็นที่เป็นไป
เพียงเพื่อหนึ่ง บ า ง ใ ค ร ที่ผูกพัน

เพียงแค่กาลเวลามากั้นขวาง
หรือความห่างเวียนวกใช่อกหวั่น
ขอแค่เพียงหัวใจเราใกล้กัน
ขอมีเพียงแค่นั้นทุกวันพอ

หาคำใดสุดซาบซึ้งเขียนถึงพี่
หามิได้สักทีที่ใจขอ
กว่าจะกลั่นร้อยเรียงเพียงพะนอ
พี่ต้องรอหลายวันเกรงรำคาญ

หวังคำหยาดหยาดหยดรดใจน้อย
ให้หยาดย้อยถึงคำที่พร่ำหวาน
หวังพี่จะอิ่มใจไปอีกนาน
และสราญเช้า-ค่ำที่ย้ำคอย

สิริวตี

คำใดเคยเอ่ยออกบอกว่ารัก
คำนั้นตระหนักใช่หักหาญ
คำหยาดหยดล้ำฉ่ำสราญ
คำนี้ทุกวารหวานมิคลาย

ให้พี่หัวใจของหนึ่งน้อง
ประคองเอาไว้อย่าให้หาย
ม้วยดินสิ้นฟ้ามามลาย
ตราบจนวันตายไม่เปลี่ยนแปลง

สิริวตี