+อดีตรัก..ยังฝังใจ
...
เขียวลิบลิบหยิบคำนำเรื่องเศร้า
ถึงกาลเก่าเล่าใหม่ไร้สิ้นหวัง
เคยควงแขนแฟนจ๋าเดินหาฟัง
คลื่นซัดฝั่งครืนครืนหมื่นภิรมย์
..
ยืนหยอกเย้าเคล้าคางพรางกอดซบ
เสียงประจบประแจงแห่งสุขสม
รักครั้งนั้นวันนี้ฤดีตรม
ทุกสิ่งล่มสลายหายลับตา
...
พี่เรียนจบครบกำหนดขึ้นรถกลับ
รักย่อยยับอับปางเลือนรางค่า
พี่ลืมหญิงคนหนึ่งเคยตรึงตรา
ลืมฟากฟ้าสีครามน้ำทะเล
..
ตาคมคมผมยาวผิวขาวใส
แก้มเปล่งปลั่งไฉไลไยหันเห
พี่ลืมสาวอิสลามยามรวนเร
เสียงน้ำเห่..ลมหวนชวนสะท้าน
...
สามสิบปีที่รอขอแค่พบ
แม้อดีตเลือนลบจบคำหวาน
แต่ทรงจำล้นจิตติดดวงมาน
พี่กลับบ้าน..นานไปรู้ไหมเอย
..
พี่กลับตรัง..นานเกินไปแล้วนะ