หนีเพียงแก้ปัญหาชั่วคราครั้ง
น้ำไหลหลั่งหลากล้นจนไหวหวั่น
แก้ปัญหาเฉพาะกิจคิดรายวัน
ภัยเหล่านั้นมือมนุษย์ฉุดกระทำ
ทำลายล้างธรรมชาติเป็นว่าเล่น
มิว่างเว้นมิเลิกราคราเช้าค่ำ
ถูกย้อนหลังคืนกลับรับผลกรรม
มิน้อมนำธรรมดามาใส่ใจ
ธุรกิจเพื่อประโยชน์โหดร้ายนัก
มิได้รักษ์ธรรมชาติสะอาดใส
ทุบทำลายเกราะกำบังยังเภทภัย
อย่างนี้ไซร้โทษใครไม่โทษเรา
ประทีป วัฒนสิทธิ์
30 กันยายน 2556
