ฉันเงอะงะงงงวยด้วยแก่นแก้ว
ฉันเจื้อยเเจ้วหวานคำมินำเฝื่อน
ชีวิตชอบรสหวานอย่าร้างเลือน
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนของทุกคน
ก็จุ๊บจั๊บจับจิตระส่ำบ้าง
เช่นนักสร้างสีสันในวันหม่น
วันใดพี่โศกเศร้าเหงาใจตน
ก็อ่านกานท์หวานล้นระคนคลอ
มิเคยสับรางใดให้วายวุ่น
เป็นลิงจุ้นเจี๊ยกจ๊ากยากเกินก่อ
โลกจริงแสนวุ่นเกินขอเมินพอ
ตรงนี้หนอขอมาหลบพบผู้คน
สิริวตี