ทุ่งอดีต

สายลมเหนือพัดล่องต้องรวงข้าว
ถึงหน้าหนาวอีกคราหลังหน้าฝน
รวงข้าวเหลืองอร่ามเมื่อยามยล
เสน่ห์มนตร์ท้องทุ่งจรุงใจ

ทุยเล็มหญ้าข้างกายคล้ายเป็นเพื่อน
มิแชเชือนดังมิตรผู้ชิดใกล้
เพราะควายซื่อถือสัตย์มนัสใน
ต่างจากใครบางคนกมลเอน

นกจิบฟางย่างเยาะเลาะต้นข้าว
นกกระยางคอยาวสีขาวเด่น
กินปลาริมหนองน้ำย่ำโคลนเลน
แล้วโผเผ่นบินเร่อย่างเสรี

ธรรมชาติวาดกรอบมอบทุกสิ่ง
ให้พึ่งพิงต่อกันปันวิถี
ไม่แบ่งแยกคน-สัตว์ปัฐวี
ใต้รพีดวงเดียวล้วนเกี่ยวดอง

แต่หัวใจหนึ่งดวงที่ร่วงหล่น
ยังสับสนหนทางจะสร่างหมอง
เมื่อทรวงขาดที่พึ่งคะนึงปอง
ขวัญก็ล่องลอยพรากไปจากกาย

ถึงคนงามทรามวัยผู้ไปลับ
แล้วมิกลับคืนถิ่นถวิลหมาย
ลืมสัญญาเคยมอบตอบพี่ชาย
และกลิ่นอายท้องทุ่ง..มุ่งคว้าดาว

หากเจอขวัญพี่ยาลอยมาใกล้
โปรดรับไว้อิงแอบแนบทรวงสาว
"ทุ่งอดีต"สมมุติผุดเรื่องราว
คงถึงคราวเป็นจริง..ถ้าหญิงลืม

ตะวัน